Wetenschap

 

Sinds jaren vertolk ik mijn klassieke piano-improvisaties in en voor organisaties en bij diverse gelegenheden. Zie: www.classicimprovisations.com. Het is van belang te weten, dat het geheel vrije improvisaties zijn; ik weet niet wat ik ga spelen en kan het ook nooit meer naspelen. Ik stem mij af op het instrument, de omgeving en op het publiek. Mijn zielenklanken resoneren met de ziel van de luisteraars. Op enig moment suggereerden diverse personen mij, onafhankelijk van elkaar, dat mijn pianospel een positief effect zou kunnen hebben bij mensen met dementie. Als psychiatrisch verpleegkundige en in de privésfeer had ik daar enige ervaring mee en in mijn visie is hun brein wel beschadigd, maar blijft de ziel intact. Ik geloofde dus dat het mogelijk was en wilde het graag uitproberen, maar ik had geen ingang in die zorgsector. Vervolgens kwam ik in contact met iemand wiens moeder verzorgd was in verpleeghuis de Hofstee in Rotterdam, gespecialiseerd in de zorg voor mensen met dementie. Zij bracht mij in contact met een van de activiteiten- en welzijnsbegeleiders. Vanuit mijn therapeutische achtergrond wilde ik dit het alleen doen, als er tijdens en na afloop van mijn optreden professionele begeleiding aanwezig zou zijn. Daar werd voor gezorgd en ook zouden we na afloop evalueren. Er was tevens een goede vleugel aanwezig. Hierbij geef ik u, met dank aan haar en de andere begeleiders, het verslag van muziektherapeute Amanda Dobbenberg:

Op donderdagochtend 24 mei 2018 was het zover. Bert-Jan van der Mieden kwam voor onze bewoners op locatie De Hofstee (van Laurens) zijn klassieke improvisaties ten gehore brengen. Het doel was, onderzoeken of zijn klassieke improvisaties effect hebben op de bewoners in een verder stadium van dementie. En als er effect was, wat was dit effect dan?De ochtend was zeer sfeervol en intiem, als ik dit zo mag zeggen. Bert-Jan stelde zichzelf voor aan een groep van ongeveer 20 bewoners, mantelzorgers, medewerkers van de hofstee en een select groepje van de dagbehandeling. Na een korte introductie nam hij plaats achter de vleugel. De eerste klanken van zijn handen op de toetsen trok ieder zijn aandacht. Het rustige beginspel, met akkoorden en stiltes, raakte direct. In stilte werd er geluisterd naar de klanken en stiekem werd er rondgekeken hoe de anderen reageerden. Verwonderd was ik over het feit dat bij horen van het laatste geluid, de laatste akkoorden van een improvisatie, niet geklapt werd. Dit had Bert-Jan ook aangegeven, maar hoe dit uitkomt, is toch de vraag. De bewoners bleven rustig luisteren. Vochtige ogen, tranen die over de wangen heen lopen, een brok in de keel. Ik denk dat ik niets teveel heb gezegd. Handen werden vastgehouden, geaaid, een aai over je wang, wanneer er een traan over je wangen rolt. Het was intiem, liefdevol.Na het luisteren bleven de bewoners, mantelzorgers en medewerkers nog even zitten om vervolgens allemaal hun eigen weg te gaan. Volgens mij ging iedereen met een goed gevoel weg. Dit is voor herhaling vatbaar!

Men was zo enthousiast over dit optreden, dat men mij vroeg of ik 29 juni weer een optreden wilde verzorgen. Dankbaar dat dit optreden zo geslaagd was, en ik hierdoor nog een keer kon onderzoeken of mijn pianospel inderdaad het gewenste effect heeft, nam ik die uitnodiging graag aan. Ook toen waren de muziektherapeute en andere begeleiders aanwezig en vond er een evaluatie plaats. Hierbij geef ik u aanvullend op het verslag een paar opmerkelijke bevindingen n.a.v. de beide optredens:

* Bij een van mijn improvisaties nam ik mij voor om de bewoners in hun kracht te zetten. Na afloop vertelde de muziektherapeute dat bij een van mijn improvisaties vijf personen rechtop gingen zitten.

* Een van de bewoonsters die altijd na ca. twintig minuten weer naar de afdeling gebracht moest worden vanwege haar onrust, bleef het hele uur zitten en complimenteerde de begeleiding na afloop.

Men wil graag een vervolg hierop en ik hoop dat er niet alleen in andere organisaties, maar ook vanit de wetenschap belangstelling is voor mijn optredens. Voor uw verwijzingen ben ik u erkentelijk.

Met vriendelijke groet,

Bert-Jan van der Mieden.

Mail:bjpvandermieden@pyramide.nlTelefoon: 055 522 39 26 / Mobiel: 0653 313 147.

Read more

 

Ze kon het goed combineren, de zorg voor haar gezin en haar werk. Ze hadden de taken goed verdeeld en ze was gelukkig met haar partner en de nog jonge kinderen. Ook toen de mantelzorg voor haar schoonouders wel een zware wissel ging trekken op hun beider agenda’s. Dan was ze ook weleens chagrijnig op haar werk, maar omdat ze zich daarvoor verontschuldigde, kwam ze ermee weg. Men snapte het wel, want er was veel herkenning.

Hun werkgever had hen Direct coaching aangeboden; 24/7 professionele begeleiding via telefoon en mail. Maar zij wilde er niet aan. Kom op zeg! Haar partner en zij konden ook goed over hun problemen op het werk met elkaar sparren en ze had een paar goede vriendinnen, die haar af en toe ook een schop onder de kont gaven. Hoezo, professionele hulp vragen!

Maar nu moest ze een paar gesprekken voeren, waar haar man en haar vriendinnen haar niet bij konden adviseren. Ze wilde het ook niet bespreken met degenen die daar intern voor beschikbaar waren. Dit lag te gevoelig. Nu begreep ze waarom haar collegae al wel gebruik ervan maakten. Een onafhankelijke derde, die niet emotioneel gebonden is aan de organisatie. Die o.b.v. zijn jarenlange ervaring in verschillende organisaties en branches en o.b.v. zijn professionaliteit nieuwe inzichten en concrete handvatten gaf, zo hadden ze haar verteld.

Daarom belde ze die avond: 0653 313 147 en spraken wij af, dat zij nog wat input via de mail zou sturen naar bjpvandermieden@pyramide.nl Dat haalde een hoop stress weg en leidde ertoe dat de gesprekken goed verliepen, met het gewenste resultaat. Ze trok nadien een flesje wijn open met haar partner. Dat deed ik ook, toen zij het mij vertelde!

Read more

Paus Franciscus publiceerde in mei 2015 zijn encycliek “Laudato Si”, over de zorg voor het gemeenschappelijk huis. Ik woonde 30 oktober j.l. de studie-werkdag “Laudato Si’ bij in de drie Ranken te Apeldoorn en schafte de vertaling van deze encycliek aan, die gepubliceerd werd als Kerkelijke Documentatie 2015 / nummer 2 en besteld kan worden bij het bisdom Breda, Veemarktstraat 48, 4811 ZH Breda, mailadres: bestel@rkk.nl. De prijs is 15 euro, inclusief porto.

Professor dr. Fred van Iersel hield een inleiding over deze encycliek en er waren die dag diverse momenten van uitwisseling. Voor mij als niet-katholiek was het een boeiende dag en bijzonder interessant om wat meer te weten over hoe men actief hiermee bezig is binnen de katholieke kerk en hoe deze paus zich manifesteert en zijn ambt uitoefent. Wie mij beter kent weet dat ik zeer kritisch tegenover kerkelijke instituten sta, gezien het diverse onheil dat zij al eeuwen lang over de gelovigen hebben uitgestort en de wijze waarop zij zich ten koste van hen verrijkt hebben. Dat vindt nog steeds plaats, maar er zijn zeker ook goede dingen gedaan en dat gebeurt gelukkig nog steeds. Al het goede en de goeden dus niet te na gesproken. Een kritische houding die ook door vele katholieken gedeeld wordt, als het gaat om hetgeen namens en in de katholieke kerk plaatsvond en nog steeds aan de orde is. Na het lezen van deze encycliek blijft bij mij de vraag hangen wat de katholieke kerk met al haar rijkdom doet en welk programma het Vaticaan heeft om de armen te helpen. Op internet zijn er diverse artikelen over haar rijkdom te vinden, maar de katholieke kerk heeft in ieder geval miljarden om uit te delen. Een encycliek schrijven is een ding, maar welke bijdrage levert het Vaticaan verder ter realisatie daarvan? Tot zover deze positief-kritische kanttekening en de vraag die ik heb. De encycliek is uiterst boeiend om te lezen en alle respect voor deze paus. Hij zegt waar het op staat. Ik beveel de hiervoor genoemde uitgave dan ook van harte aan.

Voor hen die nu geen behoefte hebben aan deze ca. 140 bladzijden, met naar schatting zo’n 60.000 woorden, is het wellicht overkomelijk om dit lange blog te lezen, waarin ik een uittreksel geef van deze encycliek in ruim 3000 woorden. Vanaf 1.2. tot 1.10. geef ik dus letterlijk en vrijwel letterlijk de uitspraken van paus Franciscus weer. Alleen het cursief gedrukte is van mijzelf. De indeling in tien thema’s is van mijzelf en een ander zal ongetwijfeld tot een ander uittreksel komen, met geheel andere accenten. Ik nodig niet alleen de bezoekers van deze dag, maar eenieder graag uit op dit blog te reageren.

1. Waar gaat deze encycliek over? Wat is van belang om te weten daarvan?

1.1. Synchroniciteit

Wat mij ten eerste opviel is dat de paus thema’s aanroert, die ik ook bespreek in mijn nieuwe boek:”Eenheid in verscheidenheid”. Dat vind ik dan weer een mooi voorbeeld van synchroniciteit, daar ik niet eens wist dat de paus deze encycliek geschreven had. Dat vind ik ook bemoedigend, want het thema eenheid in verscheidenheid leeft dus in de kosmos en wellicht zijn er katholieken die benieuwd zijn naar hoe een en ander vertaald wordt naar de praktijk. Tevens sluit ik niet uit dat deze paus enthousiast wordt over het Ennisme: de filosofie van de Verbinding. Of dat ertoe zal leiden dat mijn boek wordt aanbevolen in een volgende encycliek is nog maar de vraag natuurlijk 🙂 De wens is de vader van de gedachte nietwaar. Een doorbraak in de wereld is namelijk dringend gewenst. Dat is paus Franciscus geheel met mij eens. Maar je verneemt meer over het Ennisme als mijn boek verschenen is, dat ik binnenkort wil uitgeven.

1.2. Een integrale, universele aanpak

De encycliek geeft op indringende wijze aan wat er met de aarde aan de hand is. Een echte maatschappelijke en morele vooruitgang is noodzaak. We moeten de structurele oorzaken van het disfunctioneren van de wereldeconomie opheffen en daarbij alle aspecten onder de loep nemen. Zorg voor de natuur, gerechtigheid jegens de armen, inzet in de samenleving en innerlijke vrede zijn niet van elkaar te scheiden. Een integrale ecologie is alleen tot stand te brengen als we ons verbinden met het wezenlijke van de mens. Al het geschapene heeft een gemeenschappelijke oorsprong en de paus roept ons op open te staan voor verbazing en verwondering en voor de schoonheid van de schepping. Het leven is een gave en een authentieke menselijke ontwikkeling heeft een moreel karakter. De wereld is meer dan een probleem dat moet worden opgelost, het is een vreugdevol mysterie. (Dat is een uitspraak waarmee de paus het lijden overstijgt). Hij doet daarbij de oproep om ons te verenigen in een nieuwe universele solidariteit, de dialoog aan te gaan en op zoek te gaan naar een houdbare en integrale ontwikkeling. Ieder mens heeft in dit proces een eigen verantwoordelijkheid. Technologie en economie bieden, zowel op zich als met elkaar, niet de oplossing als zij niet in staat zijn het mysterie te zien van de vele verbanden die bestaan tussen de dingen. Alle levende soorten vormen een netwerk en alles in de wereld staat in nauw verband met elkaar. Fragmentarische en geïsoleerde kennis kan een vorm van onwetendheid worden, als zij zich ertegen verzet te integreren in een bredere visie op de werkelijkheid! De natuur staat niet los van ons. Wij zijn hierin opgenomen, wij zijn een deel ervan en wij zijn ermee verweven. Gegeven de omvang van de noodzakelijke veranderingen is het niet meer mogelijk een specifiek en onafhankelijk antwoord op ieder gedeelte van het probleem te vinden. Het is fundamenteel om integrale oplossingen te zoeken. Voor ons bestaan zijn we van het geheel afhankelijk. Het geheel is meer dan het deel. We moeten vanuit een breder perspectief naar de werkelijkheid kijken.

1.3. Verantwoordelijkheid en visie

De paus wijst vervolgens indringend op de vervuiling, het dumpen van afval en de gevolgen van de wegwerpcultuur. Het zijn de ontwikkelingslanden die getroffen zullen worden door de ernstigste effecten van de klimaatveranderingen. Velen hebben geen toegang tot veilig drinkwater, hetgeen een fundamenteel en universeel recht is van de mens. Hen wordt het recht op leven ontzegd en velen worden aangetast in hun waardigheid. Mensen die de ellende ontvluchten worden veelal niet als vluchtelingen erkend en worden niet geholpen. We nemen onvoldoende de verantwoordelijkheid voor onze medemensen. De machtigen concentreren zich op het verhullen van de problemen en het verbergen van de symptomen. De paus waarschuwt tegen de desastreuze gevolgen van het verlies van de biodiversiteit door het oneigenlijke ingrijpen van de mens, waardoor ook veel schoonheid verloren gaat. De zorg voor de ecosystemen vraagt om een lange termijnvisie, i.p.v. snel en gemakkelijk economisch gewin – bijvoorbeeld door een aantal multinationals – waarbij men de rest van de huidige en toekomstige generaties de kosten van verwoesting van het milieu laat betalen. De paus noemt o.a. de oceanen, die we veranderd hebben in onderaardse kerkhoven. Omdat alle schepselen met elkaar verbonden zijn, moeten we van ieder schepsel de waarde met liefde en verwondering erkennen. We hebben elkaar nodig en hebben een verantwoordelijkheid voor elkaar en al het geschapene. De relatie van ieder persoon met zichzelf bepaalt de wijze waarop hij met de ander en het milieu in relatie treedt. (Een belangrijke verwijzing naar persoonlijk leiderschap)

1.4. Wijsheid, evenwicht en verbondenheid

De groei van de laatste twee eeuwen heeft niet geleid tot een integrale vooruitgang en verbetering van de kwaliteit van leven. Er zijn teveel symptomen van maatschappelijk verval en verlies van de sociale gemeenschap. We moeten weer wijs gaan leven, dieper nadenken en edelmoedig liefhebben en elkaar ontmoeten. Werkelijke contacten moeten we niet vervangen door kunstmatige, digitale contacten, waardoor we geen contact meer maken met de angst, onzekerheid en de vreugde van de ander en het isolement toeneemt. Het gebrek aan evenwicht leidt tot de vroegtijdige dood van veel armen. Er is veel te weinig aandacht voor de gemarginaliseerden in de wereld. Ongelijkheid treft niet alleen individuen, maar hele landen en verplicht ons om na te denken over een ethiek van internationale verhoudingen. De overconsumptie van de rijke landen en de export van vast en vloeibaar giftig afval naar ontwikkelingslanden, gaan ten koste van die landen en berokkenen enorme schade aan mens en milieu. We moeten ons meer bewust zijn van het feit dat wij één menselijke familie zijn.

1.5. Leiderschap en toekomstperspectief

We beschikken nog niet over de noodzakelijke cultuur om de crises het hoofd te bieden en leiderschap is nodig om de wegen te wijzen voor de huidige en toekomstige generaties. Het is noodzakelijk een systeem van normen te scheppen dat de bescherming van ecosystemen verzekert en zorgt voor vrijheid en gerechtigheid. De politiek moet zichzelf niet langer onderwerpen aan de technologie en de economische belangen van groepen, die hun eigenbelang laten prevaleren boven het algemeen welzijn en die informatie manipuleren om hun eigenbelang niet benadeeld te zien. En zelfs het middel van oorlogvoering niet schuwen. Er is behoefte aan nieuwe, perspectief biedende toekomstscenario’s. Een verscheidenheid aan inbreng kan daarbij leiden tot een vruchtbare dialoog en een multidisciplinaire aanpak leidt tot integrale antwoorden. De mens dient de aarde niet aan zich te onderwerpen, maar die te bewaken, te verzorgen en te beschermen. Ieder mens heeft zijn eigen goedheid en volmaaktheid en levert diens eigen bijdrage aan het geheel. Dat biedt hoop. Onbegrensde materiële vooruitgang is een mythe. Wij dienen onze beperkingen te kennen en respectvol om te gaan met de aarde die ons gegeven is.

1.6. Relaties en de kwaliteit van leven

In dit heelal, dat bestaat uit open systemen die met elkaar in verbinding treden, kunnen wij ontelbare vormen van relatie en deelname ontdekken. Het heelal is vervuld van potenties, die vernieuwing mogelijk maakt. We zijn allemaal op weg naar een gemeenschappelijk doel: terug naar onze oorsprong. Niemand is overbodig. We dienen onze eigen identiteit terug te vinden. In alles en iedereen ligt een wijze les, die we kunnen ontdekken door te luisteren. We moeten onszelf in relatie tot de andere schepselen zien en de verscheidenheid van de dingen in hun vele relaties aanvaarden. Alles is onderling van elkaar afhankelijk en staat met elkaar in relatie. Geen enkel schepsel heeft aan zichzelf genoeg. De paus roept op om vooral verontwaardigd te zijn over de geweldige ongelijkheid die er onder ons mensen bestaat. We moeten niets en niemand uitsluiten of bevoorrechten. Iedere wreedheid tegenover welk schepsel dan ook is in strijd met de menselijke waardigheid. Wij zijn met elkaar verbonden in een wonderbaarlijke pelgrimstocht en dienen de mensenrechten en de rechten van de naties en volken te respecteren. We dienen alle fundamentele menselijke relaties weer gezond te maken. Open te staan voor de ander en een dialoog aan te gaan en de ander lief te hebben. Dat is de grote adel van de mens. We dienen relaties met elkaar aan te gaan o.b.v. vertrouwen, betrouwbaarheid en het naleven van regels, die onontbeerlijk zijn voor ieder samen leven van burgers. Als alles met elkaar in relatie staat, brengt ook de kwaliteit van de instituties gevolgen met zich mee voor het milieu en de kwaliteit van menselijk leven. Verschillende landen worden bestuurd door een wankel institutioneel systeem ten koste van het lijden van de bevolking en ten gunste van hen die verdienen aan deze stand van zaken. Wetten zijn dan dode letters en worden geschonden. Wat in de ene streek gebeurt heeft direct of indirect invloed op andere streken. Drugs die gebruikt wordt in welvarende landen is bijvoorbeeld afkomstig uit verarmde gebieden. We moeten naar integrale verbetering van de kwaliteit van leven.(De regie verstevigen in leven, wonen en werken)

1.7. Creativiteit en bewust zijn

Wetenschap en techniek zijn een schitterend product van menselijke creativiteit. Zij brengt het schone voort en brengt de mens naar de wereld van de schoonheid. Maar zij geeft de mens ook een huiveringwekkende macht, die zij ten kwade kunnen inzetten. Denk bijvoorbeeld aan atoomenergie, de biotechnologie, de informatica en de kennis van ons DNA. Dat wijst ons op onze morele verantwoordelijkheden, onze waarden en ons geweten, het belang van zelfkennis en het besef van onze grenzen. De paus geeft aan dat de mens niet volledig autonoom is: Zijn vrijheid wordt ziek, wanneer hij zich overgeeft aan de blinde krachten van het onbewuste, van de onmiddellijke behoeften, van het egoïsme, van het brute geweld. Het ontbreekt de mens aan een solide ethiek, een cultuur en een spiritualiteit die hem werkelijk grenzen stellen en hem binnen een heldere zelfbeheersing beteugelen.(Het Ennisme: De filosofie van de verbinding, biedt nieuwe perspectieven t.a.v. ethiek, cultuur, spiritualiteit en bewust worden, bewust zijn en bewust doen)

We moeten technologie en wetenschap niet gebruiken om de ander te overheersen, of met het oog op opbrengsten, zonder daarbij rekening te houden met de eventuele negatieve gevolgen voor mens en natuur. Men realiseert zich onvoldoende wat de diepste oorzaken zijn van de huidige onevenwichtigheid. Dit verhindert ons om adequate wegen te ontdekken om de meest complexe problemen op te lossen. Een andere kijk, een ander denken, een andere politiek, een ander opvoeding, een andere levensstijl, een andere spiritualiteit en andere wetenschappelijke en economische uitgangspunten zijn noodzakelijk. We moeten niet zaken isoleren die in werkelijkheid met elkaar verbonden zijn en de ware en diepste problemen van het wereldsysteem niet verbergen. Het is echter mogelijk de blik te verruimen en de menselijke vrijheid is in staat de technologie te beperken, haar richting te geven en haar ten dienste te stellen van een ander type vooruitgang, gezonder, menselijker, socialer en meer integraal. We dienen ons te bezinnen op de zin en het doel van de invloed van de mens op de werkelijkheid in leven, wonen en werken. Ervan afzien te investeren in mensen om meer onmiddellijke winst te bereiken is een zeer slechte zaak voor de samenleving. Ondernemerschap, dat een zeer nobele roeping is, kan een zeer vruchtbare bijdrage leveren aan verbetering van de wereld door het scheppen van arbeidsplaatsen en de omgeving een impuls te geven. Alles wat wij doen dient gedaan te worden vanuit eerbied voor de heelheid van de schepping. We kunnen ingrijpen in de natuur, als we dit doen om haar te helpen zich te ontwikkelen overeenkomstig haar wezen. Techniek en ethiek zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden.(Tip: lees deze alinea zin voor zin nog een keer. Het is essentieel wat de paus hier schrijft)

1.8. Eenheid in verscheidenheid

Men moet de geschiedenis, de cultuur en de architectuur van een bepaalde plaats integreren en daarbij de oorspronkelijke identiteit ervan waarborgen. Het gaat om cultuur in haar levende, dynamische en participatieve betekenis. De immense culturele verscheidenheid is een schat van de mensheid. Evenals het leven en de wereld moet ook de zorg van de wereld flexibel en dynamisch zijn. Puur technische oplossingen dreigen te kijken naar symptomen, die niet de diepste problemen raken. Ontworteling kunnen we bestrijden door menselijke relaties van nabijheid en warmte te ontwikkelen, waardoor men zich opgenomen voelt in een netwerk van communicatie en verbondenheid. Zo houdt de ander op een vreemdeling te zijn en kan men hem zien als een deel van “ons” dat wij samen vormen. Algemeen welzijn is een beginsel dat een centrale en één makende rol speelt in de sociale ethiek. Zowel groepen als individuen kunnen daardoor hun eigen volmaaktheid vollediger en vlugger bereiken. Het algemeen welzijn veronderstelt het respect voor de menselijke persoon, met al diens rechten. Schending ervan leidt tot geweld. Solidariteit is een fundamentele ethische vereiste voor een daadwerkelijke verwerkelijking van algemeen welzijn. Zonder solidariteit tussen generaties is er geen sprake van duurzame ontwikkeling. Wij dienen een planeet door te geven die bewoonbaar is. Voor volgende generaties en omwille van onze waardigheid.

We kunnen komen tot waarachtige oplossingen als we die zoeken vanuit een wereldomvattend perspectief en als zijnde een gemeenschappelijk project. Een mondiale consensus is onontbeerlijk. De mens in de 21e eeuw kan de edelmoedige mens zijn die de eigen verantwoordelijkheden op zich neemt. Het oplossen van de wereldproblematiek vereist oprechtheid, moed en verantwoordelijkheid. Landen die problemen hebben veroorzaakt hebben daarbij een grotere verantwoordelijkheid om bij te dragen aan de oplossing van die problemen. Het is dringend noodzakelijk internationale verdragen tot stand te brengen en die na te leven. En wereldwijde regulerende kaders. Een politiek wereldgezag is noodzakelijk, die internationale strategieën bevordert. Door een goede politieke en institutionele structuur kunnen goede praktijken worden aangemoedigd, wordt de creativiteit die nieuwe wegen zoekt gestimuleerd en wordt het gemakkelijker om tot persoonlijke en collectieve initiatieven te komen. Kortzichtig machtsdenken remt de vooruitgang. De politiek moet handelen o.b.v. grootse beginselen, die het algemeen welzijn op lange termijn dienen. Men kan niet denken aan uniforme recepten, omdat er specifieke problemen en beperkingen in ieder land en iedere streek zijn. Maar het gaat om het basis uitgangspunt van een integrale aanpak. (Een mooi pleidooi in feite voor een multidisciplinaire aanpak en om uit te gaan van universele beginselen, waarin we ons verbonden weten)

De beste maatregelen zullen falen wanneer grote doeleinden ontbreken, evenals waarden en een humanistische levenshouding die in staat zijn iedere maatschappij een nobele en edelmoedige oriëntatie te geven. Op interdisciplinaire, transparante, en van iedere economische en politieke druk onafhankelijke, wijze kunnen we tot de gewenste oplossingen komen. Met eerlijke en waarachtige informatieverstrekking aan iedere belanghebbende. Leidend tot integrale ontwikkeling en ontplooiing. Dat kan alleen op basis van nieuwe criteria, die de menselijke droom doen uitkomen, met een creativiteit die in staat is opnieuw de adeldom van de mens te doen bloeien. We moeten vooruitgang opnieuw definiëren. Door een multidisciplinaire dialoog komen we tot eenheid in verscheidenheid. Eenheid gaat boven conflict. Laten we op zoek gaan naar die inzichten die bestemd zijn voor alle tijden en een motiverende kracht hebben, die steeds nieuwe horizonten opent. Godsdiensten dienen met elkaar in dialoog te gaan, gericht op de zorg voor de natuur, de bescherming van de armen en het bouwen aan een netwerk van respect en broederschap. Ook de dialoog tussen de verschillende wetenschappelijke disciplines en tussen de diverse ecologische bewegingen is onontbeerlijk. De werkelijkheid is belangrijker dan het idee. (Deze alinea zou een mooi voorwoord voor mijn nieuwe boek kunnen zijn. De synchroniciteit is bijzonder).

1.9. Persoonlijk leiderschap

Voor alles moet de mens veranderen. Het ontbreekt aan het bewustzijn van een gemeenschappelijke oorsprong, een elkaar toebehoren en een door alleen gedeelde toekomst. Dit basale bewustzijn leidt tot een nieuwe levensstijl en tot herstel. De postmoderne mensheid heeft geen zelfkennis die haar richting kan geven en men beleeft dit gebrek aan identiteit met angst. Mensen kunnen egocentrisch en hebzuchtig zijn en hun geweten afsluiten, maar ook het goede doen en kiezen voor de waarheid en de schoonheid. Niets kan het goede volkomen te niet doen. Het Handvest van de Aarde riep in het jaar 2000 ons allen op een tijd van zelfvernietiging achter ons te laten en opnieuw te beginnen, maar wij hebben nog geen universeel bewustzijn ontwikkeld dat dit mogelijk maakt. Het goede te doen en onze eigen bijdrage te leveren aan het geheel geeft ons onze waardigheid terug en maakt het de moeite waard om hier te leven. Meer aandacht voor schoonheid en die te koesteren helpt daarbij. Als we tot diepgaande verandering willen komen moeten we voor ogen houden dat denkmodellen werkelijk van invloed zijn op ons gedrag. We moeten een nieuw mensbeeld ontwikkelen en een nieuwe visie op het leven, de maatschappij en onze relatie met de natuur. De paus roept daarbij op tot innerlijke bekering, nederigheid en een bevrijdende soberheid. En roept ons tevens op het individualisme te overwinnen, een andere, evenwichtige levensstijl tot stand te brengen en na te denken over onze idealen. Beleef alles met serene aandacht en wijd je aan ieder ogenblik als aan een goddelijk geschenk, dat ten volle moet worden beleefd. Wij hebben elkaar nodig en hebben een verantwoordelijkheid jegens elkaar en de wereld. Het is de moeite waard om goed en eerlijk te zijn. Schoonheid is en wordt overal zichtbaar, als wij ons ook rust gunnen en het leven vieren.

1.10. De regie in leven, wonen en werken

Paus Franciscus geeft aan dat we scheppend kunnen zoeken naar het schone en echte menselijkheid, die uitnodigt tot een nieuwe synthese. We moeten terug naar de intrinsieke waarde van de wereld en de grote doeleinden. Men wacht op een nieuwe synthese, die de valse vormen van dialectiek van de laatste eeuwen overwint. Het is van belang om de objectieve waarheid en de universeel geldige beginselen te erkennen. Tot zover hem citerend is dit wat het Ennisme: de filosofie van de verbinding o.a. biedt. Deze encycliek is een prachtig voorbeeld van synchroniciteit, want het is alsof hij een pleidooi schrijft voor het Ennisme; de filosofie van de verbinding en hij zou zo een voorwoord kunnen schrijven voor mijn boek “Eenheid in verscheidenheid”. Er zijn veel raakvlakken, want ook in deze encycliek gaat het in feite om Vertrouwen, Verbondenheid en Vitaliteit. En over perspectiefvol en persoonlijk leiderschap en een multidisciplinaire benadering. Hoe de postmoderne mens tot zelfkennis en persoonlijk leiderschap, en daardoor tot perspectiefvol leiderschap en een luisterrijke toekomst kan komen, geeft de paus niet aan. In mijn boek geef ik de inzichten en handvatten hoe we in leven, wonen en werken de regie steviger ter hand kunnen nemen. Daarbij een instrumentarium en methodiek biedend die universeel toepasbaar zijn, ongeacht welke levensbeschouwing men heeft. Ieder diens eigen bijdrage nietwaar.

Gelukkig kunnen we ook buiten de eucharistieviering om het glas heffen 🙂 Met dank aan paus Franciscus voor deze rondzendbrief. Laten we proosten op een wereldwijde solidariteit op basis van Vertrouwen, Verbondenheid en Vitaliteit. Het Leven schenkt ons daartoe de benodigde innerlijke kracht en Licht. Ben je nu ook nieuwsgierig naar mijn boek en wil je weten wanneer het verschijnt, stuur dan een mailtje naar me: bjpvandermieden@pyramide.nl en ik houd je op de hoogte. Onderstaand kun je je reactie geven op dit artikel. Ik hoop op een levendige uitwisseling.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Read more

Geachte heer Rutte, heer Verhagen en heer Wilders,

Bij deze willen wij u kenbaar maken dat we wel verontwaardigd zijn over een aantal zaken en met name de manier waarop een en ander gaat, maar tevens dat onze boosheid is omgeslagen in verdriet. We erkennen onze kwetsbaarheid en wij bieden u hierbij onze tranen aan. De tranen van zo’n zeventien miljoen Nederlanders. Vanaf vandaag kunt u zich het IJsselmeer voorstellen als het Tranenmeer. Het IJsselmeer was eens het symbool van het vernuft, de kennis en kunde en de doenersmentaliteit van het Nederlandse volk, dat met alle respect voor de natuur en bewust van onze afhankelijkheid daarvan, het water bedwong. Een volk dat trots op zichzelf kon zijn. Een natie die zich kenmerkte door diversiteit in rassen, culturen en levensbeschouwingen, door creativiteit, inventiviteit en dat een inspirerend en stimulerend voorbeeld was voor Europa en de rest van de wereld.

Geachte heren onderhandelaars, met al het goede dat u voor ons doet – want wij willen het kind niet met het badwater weggooien en wij hebben weldegelijk ook oog voor uw goede intenties en het goede dat u tot stand wilt brengen – bieden wij u nu onze tranen aan. U zult begrijpen dat de lijst van onderwerpen die de verontwaardiging en het verdriet betreft van ca. zeventien miljoen Nederlanders te lang en te gevarieerd zou zijn, maar namens hen geef ik u een grootste gemene deler:

Kenmerkend van een dergelijke opsomming is dat noodgedwongen de nuancering ontbreekt. Maar tranen zijn tranen en een tranenmeer is een tranenmeer. Na vandaag zult u dat Tranenmeer nooit meer kunnen vergeten. Wij bieden u deze brief aan in de hoop dat u de inhoud daarvan alsnog meeneemt in uw onderhandelingen en in de Kamerdebatten daarover.

01.  Wij bieden u onze tranen aan vanwege uw respectloze natuurbeleid, waarbij u deze en toekomstige generaties opzadelt met de consequenties van uw onevenwichtige beleid

02.  Wij bieden u onze tranen aan vanwege het persisteren in het rijker maken van de rijken en het armer doen worden van de armen en vanwege de voedselbanken in een van de rijkste landen ter wereld

03.  Wij bieden u onze tranen aan omdat u de economische belangen van een kleine groep mensen op de korte termijn behartigt en daarbij de weldenkende burgers, ondernemers en bestuurders, die oog hebben voor het lange termijn belang, negeert

04.  Wij bieden u onze tranen aan omdat wij een volk willen zijn dat open staat voor andere culturen en levensbeschouwingen en niet wil handelen vanuit angst, domheid en onverdraagzaamheid

05.  Wij bieden u onze tranen aan vanwege de kinderen en volwassenen die we jaren geleden hebben toegelaten in ons land en waarvan u de mensenrechten door bureaucratisch wanbeleid jarenlang heeft geschonden en schendt

06.  Wij bieden u tenslotte onze tranen aan omdat wij kansen, mogelijkheden en perspectieven zien in een multiculturele samenleving, waarin wij ons veilig voelen op basis van vertrouwen, liefde en waarheid

Begrijpt u ons goed. Wij leggen de schuld niet alleen bij u neer. Wij richten ons tot u, omdat u ons vertegenwoordigt en u als politicus in onze dienst staat en een grote verantwoordelijkheid op uw schouders heeft geladen. Daar hebben we ook waardering en respect voor. Wij erkennen ook onze eigen schuld. Wij hebben zelf deze samenleving gemaakt en in stand gehouden. We zijn allemaal medeverantwoordelijk. Maar we willen het anders. We leggen ons harnas af en laten onze kwetsbaarheid zien.

Maar we willen onze tranen ook vergezeld laten gaan met een welgemeende waarschuwing: Denkt u niet dat wij door onze kwetsbaarheid zielig zijn en dat ons Tranenmeer een teken is van onze machteloosheid en dat u deze open brief en oproep kunt negeren. Maakt u niet de fout dat u denkt dat u de macht heeft. Dat lijkt maar zo. Wij, burgers van Nederland, zijn ons er namelijk heel goed van bewust dat wij onze tranen niet voor niets verzameld hebben. Wij zetten die om in energie. Een tomeloze energie die ons volk al eeuwenlang kenmerkt. Wij zullen onze menselijke energie mobiliseren en datgene dat u te gronde richt weer opbouwen. Wij roepen u op om uw gezonde verstand, uw liefde, uw idealen, uw professionaliteit, uw Zijn te laten prevaleren boven uw oneigenlijke machtswil en uw schijn. En te luisteren naar onze stem. Anders zult u die verliezen.

Laten we alsnog de handen ineen slaan. Luistert u naar wat anderen van uw beleid vinden. Luistert u eens naar het volk. Ga eens bij u Zelf te rade hoe u herinnerd wilt worden. Laten we samen de nuancering opzoeken en voor Vertrouwen, Liefde, Schoonheid, Waarheid en Zuiverheid gaan. Samen kunnen we van een Tranenmeer weer een nieuw duurzaam “Deltawerk” maken. Gebouwd door wereldburgers, die weer over hun grenzen heen kijken en gaan voor welvaart en welzijn voor eenieder en denken aan de toekomst van deze en toekomstige generaties. Door co-creatie, tot stand gekomen door multidisciplinaire samenwerking, verkrijgen we het benodigde optimale draagvlak voor een samenleving waarin we de mensenrechten en millenniumdoelen eerbiedigen en realiseren. Ten voordele van ons allen en onze (klein)kinderen.

Jhr. Bert-Jan Peter van der Mieden.

P.S. Ik onderteken bewust op deze wijze. Om u te herinneren aan het Noblesse Oblige. Wij zijn allemaal van innerlijke adel en die adeldom verplicht. Teken straks een akkoord in de Ridderzaal! Laten we allemaal ridders zijn die gaan voor een duurzame, humane samenleving. Niet in een sprookje of een verhaal, maar in deze werkelijkheid.

Vanavond, op 20 April, ben ik te zien in Nieuwsuur om 22.00 uur, op Ned. 2, naar aanleiding van deze open brief !

Read more

In dit artikel, in de voorgaande zes artikelen en in het volgende artikel schets ik een analyse van de huidige situatie in de wereld en geef ik een nieuwe, duurzame oplossingsrichting aan. Ik stel daarbij een aantal vragen waarop ik graag je reactie verneem. Wat is jouw antwoord op een of meerdere van de gestelde vragen? Niemand van ons heeft de wijsheid en waarheid in pacht, maar ieder van ons is wel wijs en kent een deel van de waarheid. Door die met elkaar te delen komen we tot mogelijke oplossingen. Het eerste artikel ging over globalisering en verbindingen. Het tweede over de huidige crisissituatie. Het derde over de noodzaak tot herbezinning en een nieuwe oplossingsrichting. In het vierde artikel schets ik het belang van multidisciplinaire samenwerking. In het vijfde artikel gaf ik mijn visie weer op duurzaam ondernemerschap en in het zesde mijn visie op ontwikkelingssamenwerking. In dit zevende artikel introduceer ik het Ennisme. Wij, de andere lezers en ik, zien je reactie en antwoorden graag tegemoet. Continue reading Duurzaamheid in een globaliserende wereld, deel 7: Het Ennisme

Read more

Op dit moment is de grote klimaattop in Kopenhagen aan de gang over de reductie van broeikasgassen en over het verstrekken van geld voor arme landen die de gevolgen van klimaatverandering ondervinden. Delegaties uit ruim 190 landen zijn daar t/m 18 december bijeen. Dat resulteert niet in een nieuw en ambitieus klimaatverdrag, zoals oorspronkelijk de bedoeling was, maar in een akkoord. Dat akkoord is de opvolger van het sinds 1997 geldende Kyoto-protocol. Daarin werd afgesproken de uitstoot van CO2 in de periode 2008 – 2012 gemiddeld 5 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Het verdrag werd in 2002 door de EU ondertekend en het trad in februari 2005 in werking, toen 55 landen het geratificeerd hadden. Over de uitstootvermindering na 2012 wordt nog onderhandeld. Het verdrag kende dus een lange weg. Wat betekent dit voor het akkoord in Kopenhagen? In dit artikel geef ik de volgende informatie die van belang is om grip te krijgen op de klimaatproblematiek:

1. Wat is er aan de hand? Welke klimaatproblemen zijn er?
2. De psychologie van de mens en de klimaatproblematiek
3. Wat voor akkoord komt er? Een akkoord met 25 afspraken!

Er is dus perspectief! Samen zetten we onze schouders eronder. Wat vind jij van de vijfentwintig afspraken en welke persoonlijke acties ga jij ondernemen? Continue reading De Klimaattop in Kopenhagen: Een Akkoord over 25 afspraken. Wat vind jij daarvan?

Read more

Wetenschappers, overheden, politici, ondernemers, milieuorganisaties en andere betrokkenen zijn het binnen de eigen gelederen en onderling veelal niet eens over de oorzaken van de klimaatproblematiek. Men bestrijdt elkaar en betwist over en weer de juistheid van verstrekte informatie en de uitkomst van gedane onderzoeken. De discussie en het debat worden, alle goede bedoelingen ten spijt, vaak gevoed door individueel en collectief eigenbelang, oneigenlijke machtswil en de drang naar eigen gelijk. Dus door menselijk schijngedrag en voelen en denken. De gevolgen daarvan zijn:

1. Er wordt een negatieve wissel getrokken op optimaal wetenschappelijk en ander onderzoek naar de huidige en de mogelijke toekomstige klimatologische omstandigheden en naar de gevolgen daarvan voor deze wereld.
2. Het komen tot overeenstemming inzake oorzaken, gevolgen en oplossingen wordt belemmerd of zelfs geblokkeerd
3. De noodzakelijke, gezamenlijke, eenduidige besluitvorming komt niet of niet geheel tot stand
4. Gedane beloften en gemaakte afspraken worden niet nagekomen
5. Maatregelen blijven uit en er worden niet de noodzakelijke, juiste en meest effectieve maatregelen genomen
6. De klimaatproblematiek wordt gehandhaafd of verergert
7. Schade aan het milieu en de economie
8. Negatieve gevolgen voor welvaart en welzijn en voor realisatie van de Millenniumdoelen en de mensenrechten

Deze gevolgen zijn herkenbaar, omdat vele (internationale) conferenties en beraadslagingen deze effecten al hebben laten zien. De vrees is niet ongerechtvaardigd dat ook de klimaatconferentie in Kopenhagen meerdere van bovengenoemde gevolgen zal laten zien.

Conclusie van het bovenstaande is dat de klimaatproblematiek, waaronder het teveel aan CO2, in diepste zin veroorzaakt wordt door de psychologie van de mens. Tientallen jaren studie en praktijk- en levenservaring hebben geleid tot een mensmodel en een methodiek, waarin oorzaken en oplossingen op het gebied van levensbeschouwing en de psychologie van de mens worden aangereikt. Ik introduceerde hiertoe de bewustwordingspsychologie en het daarop gebaseerde bewustwordingsmanagement en legde dat o.a. vast in het lees-, studie- en werkboek “De mens in de 21e eeuw”.

Het is volstrekt noodzakelijk dat in Kopenhagen tot een akkoord wordt gekomen met goede afspraken en adequate maatregelen. Maar ik ben er – daarin bevestigd door de resultaten tot nu toe van dit soort (internationale) conferenties en beraadslagingen en de verslagen daarover – van overtuigd, dat alleen psychologisch inzicht de vruchtbare voedingsbodem zal zijn van welke conferentie dan ook. Ik doe daarom in het algemeen, en aan de deelnemers van de conferentie in Kopenhagen in het bijzonder, de oproep om kennis te nemen van de bewustwordingspsychologie en het daarop gebaseerde bewustwordingsmanagement. Hierdoor kunnen individuele en collectieve, zowel nationale als internationale, doelstellingen beter, eerder, goedkoper en effectiever worden gerealiseerd. Ten voordele van ons allen.

Read more

Doelstelling is dat in 2015 alle kinderen, zowel meisjes als jongens, in de hele wereld naar de basisschool gaan en deze ook afmaken. Op dit moment zijn er ongeveer 115 miljoen kinderen die in de leeftijdsgroep zitten om basisonderwijs te volgen, maar dit niet doen. In de ontwikkelingslanden gaat 1 op de 5 kinderen, merendeels meisjes, nog niet naar school. Op dit millenniumdoel is sinds 1990 wel vooruitgang geboekt, maar er zijn nog vele gebieden waar de situatie heel zorgwekkend is. Oorzaken zijn o.a. geldgebrek en Aids, waardoor leraren uitvallen of kinderen hun zieke ouder(s) moeten verzorgen. Het volgen van basisonderwijs is sterk gerelateerd aan het inkomen van de ouders. Een belangrijke oorzaak is de kinderarbeid. Geschat wordt dat er wereldwijd ongeveer 250 miljoen kinderen tussen de 5 en 17 jaar werken. Verplicht en toegankelijk basisonderwijs is een belangrijk middel in de strijd tegen kinderarbeid. Het is beschamend dat de rijke landen niet de verantwoordelijkheid hebben genomen en nemen dit Millenniumdoel zo spoedig mogelijk te realiseren. Voor ons is dat een mensenplicht! Continue reading De mensenrechten en Millenniumdoel 2: Het bereiken van een universele basiseducatie

Read more

Er is veel onduidelijkheid over de Mexicaanse griep en of we ons nu wel of niet moeten laten vaccineren. Het is een nieuwe griep met het virus H1N1, die Mexicaanse griep wordt genoemd omdat men denkt dat de griep daar ontstaan is. De Mexicaanse gouverneur zegt dat de griep uit Azië afkomstig is. Maar het gaat niet om de schuldvraag, maar om oorzaken en oplossingen. De structuur van het virus is nog niet geheel bekend en het muteert nog steeds. Dat roept bij burgers en deskundigen de vraag op of vaccins wel helpen. Je weet immers niet geheel wat je bestrijdt en of je dat op de juiste manier doet, als je niet weet waar je tegen strijdt. In 2009 verspreidde het virus zich wereldwijd en vielen er slachtoffers. Van diverse kanten ontving ik een aantal verontrustende artikelen over de gevaren van vaccinatie: De open brief van Karel en Caroline van Huffelen “In de greep van vaccinatie” en het artikel “Vaccineren of niet vaccineren” door Marcel Messing. (http://www.wijwordenwakker.org/intro.asp). Dank daarvoor. Die artikelen geven veel en belangrijke informatie, maar ik kan me niet vinden in de manier waarop stelling wordt genomen. Ik heb behoefte aan meer nuancering en zorgvuldigheid als het gaat om de oordeelsvorming rond personen en organisaties. Met alle respect voor de auteurs roepen hun artikelen bij mij wat dat betreft vraagtekens op. Jammer, want het onderwerp en hun waarschuwingen zijn belangrijk en serieus genoeg.

Tevens is het mijns inziens van belang om dit onderwerp vanuit meerdere kwaliteitsniveaus van leven te belichten en de lezer meer houvast voor een oplossingsrichting te bieden. Daarom geef ik hier mijn visie, voorstellen en ideeën ten behoeve van een oplossingsrichting weer. Voor ieder van ons, als mens en als functionaris – en zeker voor hen die werkzaam zijn in de gezondheidszorg, het onderwijs, het bedrijfsleven en in de politiek – is het van het grootste belang om meer te weten over vaccinatie. Het is immers onze plicht naar ons zelf en naar onze medemens toe om bewust een keuze te maken als het om ons aller gezondheid en welzijn gaat.

In de artikelen worden een aantal zaken genoemd die vragen oproepen en bij velen tot ongerustheid leiden: Eenzijdige informatie, twijfelachtige achtergronden van een aantal farmaceutische bedrijven en hun relatie tot overheidsinstanties, de rol van bepaalde regeringen en gezondheidsorganen, een te korte testperiode, de inhoud van het vaccin en de mogelijke bijwerkingen, propageren van vaccinatie door instanties die belang hebben bij de verkoop ervan, angst voor het bestaan van een (verborgen) machtselite en het speculeren op een mogelijke vaccinatieplicht. Het gaat niet aan, zoals een aantal deskundigen doen, om die ongerustheid af te doen met ‘irrationeel’ gedrag van ‘leken’. Beter en respectvoller is het om vragen zo goed mogelijk te beantwoorden en ongerustheid zoveel mogelijk weg te nemen.

Ik tracht zo duidelijk en beknopt mogelijk te zijn, maar het is een lang artikel. Ik kies er bewust voor het niet te splitsen en diverse aspecten, acties en perspectieven te benoemen, zodat de lezer zich een goed beeld kan vormen. Onderzoek eens met mij wat we willen weten en welke aspecten en nieuwe perspectieven er zijn! En ga zelf eens naar vermogen aan de gang met de genoemde acties. We hebben allemaal invloed, hoe gering wellicht ook. Dit alles met als doel: Dat we o.a. blij zijn met en dankbaar voor de goede vaccins! En we, ook daarin, het kaf van het koren scheiden. Doe er je voordeel mee! Continue reading Wat wij willen weten over vaccinatie?! Meerdere aspecten en nieuwe perspectieven!

Read more

Ik zond bijgaand initiatief in voor Duurzame Dinsdag en Duurzame Dinsdag Gelderland. Het initiatief “Duurzaam bewust worden, bewust zijn en bewust doen!” wordt beschreven mede aan de hand van door die organisaties gestelde vragen. Op 6 oktober presenteer ik het initiatief op Duurzame Dinsdag Gelderland. Graag verneem ik je reactie, ideeën en suggesties ter verbetering. Doe je mee? Continue reading Duurzaam bewust worden, bewust zijn en bewust doen!

Read more