Geachte heer Rutte, heer Verhagen en heer Wilders,
Bij deze willen wij u kenbaar maken dat we wel verontwaardigd zijn over een aantal zaken en met name de manier waarop een en ander gaat, maar tevens dat onze boosheid is omgeslagen in verdriet. We erkennen onze kwetsbaarheid en wij bieden u hierbij onze tranen aan. De tranen van zo’n zeventien miljoen Nederlanders. Vanaf vandaag kunt u zich het IJsselmeer voorstellen als het Tranenmeer. Het IJsselmeer was eens het symbool van het vernuft, de kennis en kunde en de doenersmentaliteit van het Nederlandse volk, dat met alle respect voor de natuur en bewust van onze afhankelijkheid daarvan, het water bedwong. Een volk dat trots op zichzelf kon zijn. Een natie die zich kenmerkte door diversiteit in rassen, culturen en levensbeschouwingen, door creativiteit, inventiviteit en dat een inspirerend en stimulerend voorbeeld was voor Europa en de rest van de wereld.
Geachte heren onderhandelaars, met al het goede dat u voor ons doet – want wij willen het kind niet met het badwater weggooien en wij hebben weldegelijk ook oog voor uw goede intenties en het goede dat u tot stand wilt brengen – bieden wij u nu onze tranen aan. U zult begrijpen dat de lijst van onderwerpen die de verontwaardiging en het verdriet betreft van ca. zeventien miljoen Nederlanders te lang en te gevarieerd zou zijn, maar namens hen geef ik u een grootste gemene deler:
Kenmerkend van een dergelijke opsomming is dat noodgedwongen de nuancering ontbreekt. Maar tranen zijn tranen en een tranenmeer is een tranenmeer. Na vandaag zult u dat Tranenmeer nooit meer kunnen vergeten. Wij bieden u deze brief aan in de hoop dat u de inhoud daarvan alsnog meeneemt in uw onderhandelingen en in de Kamerdebatten daarover.
01. Wij bieden u onze tranen aan vanwege uw respectloze natuurbeleid, waarbij u deze en toekomstige generaties opzadelt met de consequenties van uw onevenwichtige beleid
02. Wij bieden u onze tranen aan vanwege het persisteren in het rijker maken van de rijken en het armer doen worden van de armen en vanwege de voedselbanken in een van de rijkste landen ter wereld
03. Wij bieden u onze tranen aan omdat u de economische belangen van een kleine groep mensen op de korte termijn behartigt en daarbij de weldenkende burgers, ondernemers en bestuurders, die oog hebben voor het lange termijn belang, negeert
04. Wij bieden u onze tranen aan omdat wij een volk willen zijn dat open staat voor andere culturen en levensbeschouwingen en niet wil handelen vanuit angst, domheid en onverdraagzaamheid
05. Wij bieden u onze tranen aan vanwege de kinderen en volwassenen die we jaren geleden hebben toegelaten in ons land en waarvan u de mensenrechten door bureaucratisch wanbeleid jarenlang heeft geschonden en schendt
06. Wij bieden u tenslotte onze tranen aan omdat wij kansen, mogelijkheden en perspectieven zien in een multiculturele samenleving, waarin wij ons veilig voelen op basis van vertrouwen, liefde en waarheid
Begrijpt u ons goed. Wij leggen de schuld niet alleen bij u neer. Wij richten ons tot u, omdat u ons vertegenwoordigt en u als politicus in onze dienst staat en een grote verantwoordelijkheid op uw schouders heeft geladen. Daar hebben we ook waardering en respect voor. Wij erkennen ook onze eigen schuld. Wij hebben zelf deze samenleving gemaakt en in stand gehouden. We zijn allemaal medeverantwoordelijk. Maar we willen het anders. We leggen ons harnas af en laten onze kwetsbaarheid zien.
Maar we willen onze tranen ook vergezeld laten gaan met een welgemeende waarschuwing: Denkt u niet dat wij door onze kwetsbaarheid zielig zijn en dat ons Tranenmeer een teken is van onze machteloosheid en dat u deze open brief en oproep kunt negeren. Maakt u niet de fout dat u denkt dat u de macht heeft. Dat lijkt maar zo. Wij, burgers van Nederland, zijn ons er namelijk heel goed van bewust dat wij onze tranen niet voor niets verzameld hebben. Wij zetten die om in energie. Een tomeloze energie die ons volk al eeuwenlang kenmerkt. Wij zullen onze menselijke energie mobiliseren en datgene dat u te gronde richt weer opbouwen. Wij roepen u op om uw gezonde verstand, uw liefde, uw idealen, uw professionaliteit, uw Zijn te laten prevaleren boven uw oneigenlijke machtswil en uw schijn. En te luisteren naar onze stem. Anders zult u die verliezen.
Laten we alsnog de handen ineen slaan. Luistert u naar wat anderen van uw beleid vinden. Luistert u eens naar het volk. Ga eens bij u Zelf te rade hoe u herinnerd wilt worden. Laten we samen de nuancering opzoeken en voor Vertrouwen, Liefde, Schoonheid, Waarheid en Zuiverheid gaan. Samen kunnen we van een Tranenmeer weer een nieuw duurzaam “Deltawerk” maken. Gebouwd door wereldburgers, die weer over hun grenzen heen kijken en gaan voor welvaart en welzijn voor eenieder en denken aan de toekomst van deze en toekomstige generaties. Door co-creatie, tot stand gekomen door multidisciplinaire samenwerking, verkrijgen we het benodigde optimale draagvlak voor een samenleving waarin we de mensenrechten en millenniumdoelen eerbiedigen en realiseren. Ten voordele van ons allen en onze (klein)kinderen.
Jhr. Bert-Jan Peter van der Mieden.
P.S. Ik onderteken bewust op deze wijze. Om u te herinneren aan het Noblesse Oblige. Wij zijn allemaal van innerlijke adel en die adeldom verplicht. Teken straks een akkoord in de Ridderzaal! Laten we allemaal ridders zijn die gaan voor een duurzame, humane samenleving. Niet in een sprookje of een verhaal, maar in deze werkelijkheid.
Vanavond, op 20 April, ben ik te zien in Nieuwsuur om 22.00 uur, op Ned. 2, naar aanleiding van deze open brief !