Waar willen wij over 25 jaar zijn in de Zorgsector? En verdeel dat dan in periodes van 0-5, 5-10, 10-15 en 15-25 jaar. Dat was en is de vraagstelling vanuit het project Our Common Future 2.0, georganiseerd door Jan Jonker van de Radboud Universiteit Nijmegen. Onderstaand geef ik, overeenkomstig de binnen het project gestelde richtlijnen en in zo min mogelijk woorden mijn visie weer op de preventie in de zorg. Een paradigmaverschuiving in denken en doen noodzakelijk makend. Een visie die als idealistisch bestempeld mag worden, maar volstrekt realistisch is, gezien de huidige werkelijkheid. De economische en financiële crisis laten zien dat men anders kan, als het moet, maar ook dat de schokbewegingen deel zijn van een evolutionair proces. Dat zal in de zorg niet anders zijn. Toch pleit ik en geef ik handvatten voor een doorbraak. In het eerste artikel van 18 november j.l. gaf ik aan waarom preventie noodzakelijk is en wat de relevantie ervan is. In het tweede artikel gaf ik mijn visie en oplossingsrichting weer. In dit laatste artikel in deze serie geef ik aan op welke gebieden dit impact zal hebben en over het tijdpad der veranderingen.
Op welke gebieden kan een impact gemaakt worden?
Op basis van het bovenstaande is er sprake van een behoorlijke impact op het gebied van de reguliere en alternatieve gezondheidszorg. Aan preventie dient veel meer aandacht besteed te worden in alle opleidingen op het gebied van zorg en bij het uitoefenen van hun beroep door alle professionals die werkzaam zijn in en voor de zorg. De overheid dient stringente maatregelen te nemen, hetgeen in bepaalde sectoren een behoorlijke impact zal hebben. Bijvoorbeeld in de farmaceutische wereld, de voedings- en levensmiddelensector en de gok-industrie. De overheid faciliteit van kinds af aan sport- en bewegingsmogelijkheden, als mede creativiteit, kunst en cultuur, vanuit het besef van de preventieve en kostenbesparende werking die hiervan uit gaat en de positieve impact die dit heeft op het optimaal inzetten van de kwaliteiten van mensen. Dit leidt ook tot minder personeelstekorten in de zorg. Men wil er liever in en voor werken en er zal minder personeel nodig zijn. Het uitvoeren van multidisciplinaire projecten zal leiden tot innovatie en positieve impact hebben in elke maatschappelijke discipline. Wetenschap en onderwijs onderscheiden zich op mondiaal niveau door een onderwijsmethodiek tot en met het beroeps- en (post)academisch onderwijs te ontwikkelen en die te exporteren.
De toenemende globalisering brengt risico’s met zich mee ten aanzien van het verspreiden van ziekte, maar biedt ook kansen ten aanzien van de gezondheid en preventiemaatregelen. Door het opzetten van globaliseringcentra overal ter wereld kunnen onderzoeks- en uitwisselingsprogramma’s worden opgezet. Ook inzake het verspreiden van de in Nederland ontwikkelde onderwijsmethode in de bewustwordingspsychologie. Hiertoe is de Stichting Globaliseringscentrum opgericht.
Tijdpad van 0-5 jaar van 5-10 jaar van 10-15 jaar en van 15-25 jaar.
In de komende vijf jaar kan de onderwijsmethodiek ontwikkeld worden en daarna worden ingevoerd. In 2011 wordt door de Stichting Globaliseringscentrum een achttal werkconferenties gehouden waarin ook multidisciplinair aandacht wordt besteed aan de zorg. Gestreefd wordt naar het oprichten van meerdere globaliseringcentra in de komende decennia, waarvan het eerste in ieder geval in 2014 gerealiseerd is. Zie verder bij het hoofdstuk over globalisering.
De overheid kan de volgende vijf jaar haar beleid herzien ten aanzien van kunst en cultuur en zo niet, dan kunnen de burgers gestimuleerd worden te stemmen op die partijen die achter deze visie staan. Tevens kan de agenda van het Innovatieplatform gericht worden op een multidisciplinaire aanpak en innovatieve projecten ten behoeve van preventie. Na invoering van de onderwijsmethodiek en aandacht voor preventie in de opleiding van professionals zal een sneeuwbaleffect optreden en zullen de effecten op alle zes kwaliteitsniveaus van leven zichtbaar worden. De enorme consequenties in sectoren die ongewenste diensten en producten leveren zullen dienen te worden genomen. Wellicht dat bepaalde producten en diensten verboden worden of worden genationaliseerd. Nationalisatie en het mondiaal regelen van het ontwikkelen en distribueren van medicijnen is een voorbeeld.
Afsluiting /conclusie en vooruitblik naar toekomst
Bovenstaande visie en voorgestelde maatregelen zijn een paradigmaverschuiving en in bepaalde opzichten revolutionair. Wellicht zelfs nauwelijks voorstelbaar, maar dit OCF2.0-project vraagt om een visionaire blik en aanpak. Bij deze. Het daadkrachtig en professioneel ter hand nemen van bovengenoemde preventieve maatregelen zorgt echter voor een enorme revival, een vitalisering van individuele burgers en bevolkingsgroepen en leidt tot hernieuwde, realistische hoop en toekomstverwachtingen en het nemen van verantwoordelijkheid. Met hernieuwd elan gaat de mensheid voorwaarts. Door bewustwording en door bewust zijn gaat men bewust doen en ontstaat een betere en gelukkiger samenleving en wereld. Our Common Future begint met preventie, die op basis van realistisch idealisme en idealistisch realisme resulteert in een wereld waarin mensen in welvaart en welzijn leven.
Uw reacties zijn van harte welkom.