Ik was in de twintig toen onverwachts de volgende woorden bij me binnen kwamen:”De Vreugde van het Kruis”. Ik begreep ze niet. Nu was en ben ik van kinds af aan op zoek naar de Vreugde, of liever gezegd bezig het te hervinden. En het Kruis was en is voor mij het symbool van het lijden, maar ook van de overwinning daarvan. In het midden ervan is alles in evenwicht en vind je Rust. Dus beide begrippen zeiden mij wel veel. Maar “De Vreugde van het Kruis”!? Dat is toch een tegenstrijdigheid! Voor de geleerden: Een contradictio in terminis! Ik begreep de betekenis dus niet, maar wist dat de woorden waar waren en besloot om achter de betekenis te komen. In leven, wonen en werken ontdekte ik o.a. het volgende: De wereld en de mens is vol lijden, maar kent ook vreugde en door lijden komen we tot bewuste Vreugde. Door afwijzing, afgeslotenheid en eenzaamheid bijvoorbeeld, kom je tot bewust beleven van verbinding. Mijn levensloop leidde tot het volgende inzicht: “De Vreugde van het Kruis ervaar je door Verbinding”. Door het ervaren van tegenstellingen kennen we het lijden. Door realisatie van ons zielsverlangen kunnen we ons Zelf en het Zijnde realiseren. En door ons met elkaar te verbinden komen we tot wederzijds begrip en bewuste Vreugde. Als je twee kruizen met elkaar verbindt krijg je een ster. Door bewustwording komen we tot bewust Zijn. En als het goed is tot bewust doen. Van dat inzicht en die ervaringen wil(de) ik werk maken.
Ik Verbind op alle bruggen ter wereld
Ik ontwikkelde en ontplooide mij, een continu proces overigens, werkte in de gezondheidszorg en in het bedrijfsleven en vestigde me in 1992 als zelfstandig ondernemer. De verkregen levenservaringen en inzichten legde ik in 2004 vast in “De mens in de 21e eeuw”. Al schrijvende kwam ik in aanraking met globalisering, de mensenrechten en de millenniumdoelen en schreef ik over hoe we daarmee aan de slag konden gaan in globaliseringscentra. In 2005 dacht ik:“Bert-Jan, je moet er niet alleen over schrijven, maar het ook doen!” Op 21 juni 2005 richtte ik de Stichting Globaliseringscentrum op en met het maken van de website ontstond het motto “IkVerbind”.
Vanwaar dit motto? We kunnen samen de wereld veranderen, maar dat begint wel bij onszelf. Als ik, wij en ieder mens diens eigen verantwoordelijkheid neemt en tot diens uiterst kunnen gaat dan komen we tot herstel en verdieping van verbinding en uitwisseling. Samen komen we tot bewust worden, bewust zijn en bewust doen. Kunnen wij als wereldburgers bruggenbouwers zijn naar een bewustere en daardoor betere en gelukkiger wereld.
Ik heb een beeld dat overal ter wereld – in de taal van de streek – een bord hangt in het openbaar vervoer en op alle bruggen ter wereld met “Ik Verbind”. En op vlaggen, t-shirts, enz. Na vijf jaar studie en ontwikkeling en ontplooiing van ideeën is er een nieuwe website, een nieuw logo en een nieuwe huisstijl. En is er de werkconferentiecyclus. We zijn er klaar voor! Bent u nieuwsgierig, doet u mee en wilt u weten waarom deze website uw werk en/of uw leven in positieve zin verandert, kijk dan op http://www.ikverbind.nl
Ondanks de inspanningen van mij en anderen is het niet gelukt om voldoende deelnemers te krijgen voor de werkconferentiecyclus die eind 2011 zou starten. Dat heeft alles te maken met het klimaat dat is ontstaan in de economische en politieke crisis. Natuurlijk was dat een teleurstelling, maar we gaan wel door. We zijn bezig met het bundelen van krachten, waardoor we samen met andere organisaties tot een werkconferentiecyclus en/of andere bijeenkomsten komen. Ik verbind mij graag met u in een (hernieuwde) ontmoeting.
Met hartelijke groeten,
Bert-Jan van der Mieden.