Vandaag is het 4 mei. We herdenken dan de slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Er is dit jaar ophef ontstaan over het mede herdenken van een aantal duitse dienstplichtige soldaten die hier in Vorden begraven liggen. Er is tevens ophef ontstaan over het gedicht “Foute keuze” van de vijftienjarige Auke de Leeuw over de oud-oom waar hij naar vernoemd is.
Auke de Leeuw – Foute keuze
Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar mijn oudoom Dirk Siebe
Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt
Koos voor een verkeerd leger
Met verkeerde idealen
Vluchtte voor de armoede
Hoopte op een beter leven
Geen weg meer terug
Als een keuze is gemaakt
Alleen een weg vooruit
Die hij niet ontlopen kan
Vechtend tegen Russen
Angst om zelf dood te gaan
Denkend aan thuis
Waar Dirk z’n toekomst nog beginnen moet
Zijn moeder is verscheurd door de oorlog
Mama van elf kinderen, waarvan er vier in het verzet zitten
En een vechtend aan het oostfront
Alle elf had ze even lief
Dirk Siebe kwam nooit meer thuis.
Over het nut van geschiedenis zegt Auke in de NRC: “Ik wilde laten zien dat oorlog alleen verliezers kent: aan de goede én de verkeerde kant. Hoe kunnen wij leren van onze fouten als wij die fouten niet mogen benoemen? Ik ben zelf geboren in vrijheid. Voor mij is het al moeilijk genoeg om altijd de juiste keuzes te maken. Hoe moet het dan zijn geweest voor mensen in de oorlog?”
Een moedig en aangrijpend gedicht, dat hij bij de herdenking op de Dam mocht voorlezen. Maar het gedicht werd slecht gelezen en veroordeeld door het Centrum Informatie en Documentatie Israël. Een goed initiatief van het 4/5 mei comité in Vorden, maar het viel slecht bij het Wiesenthal Centrum.
Waarom prijs ik Auke om zijn gedicht en juich ik het initiatief om ook gevallen Duitsers te herdenken en gezamenlijk te herdenken? In mijn weblicht van vanmorgen zeg ik het kernachtig: “Wij zijn allemaal daders en slachtoffers. Beide zitten in ons. Laten we doordenken en beide herdenken.”
Een aantal voorbeelden: De Berlijnse muur werd afgebroken en uitgerekend Israël bouwt er weer eentje en maakt het leven van vele Palestijnen tot een hel. Ik praat daarmee geenszins de wandaden die vanuit Palestijnse kant worden gepleegd goed. Nederland heft het vingertje naar andere landen, en vaak nog terecht ook, maar wij schenden hier de mensenrechten van vele asielzoekers, van kinderen, van ouderen in verpleeg- en verzorgingsinstellingen. Terecht werd en wordt de beerput geopend aangaande de terreur en de misdaden die door de Katholieke kerk zijn gepleegd en het is te hopen dat de beerput bij de Protestantse Kerken ook opengaat. Want hoevelen zijn en worden er door hen verdoemd en van hun gezin en familie buitengesloten omdat ze anders zijn gaan geloven of wilden scheiden! Puur terrorisme! Hoeveel geld is er onder druk van hel en verdoemenis vlak voor het sterven afgetroggeld van gelovigen?! Hoeveel verborgen leed is er bij hen die gebukt gaan onder hun zogenaamde zondigheid? Wat ik in mijn praktijk hieromtrent tegenkom is een druppel in een oceaan. En was het Nederland niet die als laatste of een der laatste landen de slavernij verbood! We verdienden er omgerekend 700 miljoen euro aan! Hoeveel boter hebben wij niet op ons hoofd als het om oorlogen en bijvoorbeeld de politionele acties gaat op Java en Sumatra. Hoeveel geld verdienen wij vandaag de dag nog steeds aan wapenhandel?
Allemaal voorbeelden waarbij er daders en slachtoffers zijn en die bewijzen dat we allemaal het dader en slachtoffer zijn in ons hebben. Niets menselijks is eenieder vreemd. Wees dus niet schijnheilig maar erken je eigen schijn. En voor hen die met mij in reïncarnatie geloven: Hoe betrekkelijk is het?! Misschien was de Joodse gelovige van nu in een vorige incarnatie een SS’er. En was de Moslim van nu in het verleden een katholieke geestelijke en omgekeerd. En was je in een vorig leven een vrouw i.p.v. een man en was de arbeider van nu vroeger een vorst. Enz. enz.
De moraal van dit verhaal: Maak onderscheid tussen schijn en Zijn en herdenk dagelijks het lijden van mensen en van de schepping als geheel. Laten we ons bezinnen op hetgeen wij onszelf, elkaar en de aarde aandoen. Laten we onze vooropzettingen en beperkte en beperkende oordelen loslaten en laten we opnieuw overdenken, indenken en doordenken. Dan is er zicht op bevrijding, op vrede, op duurzaamheid, op samenwerking, op vooruitgang, voorspoed, welvaart en welzijn voor eenieder. Ik wens eenieder een goede herdenking toe en een innerlijke bevrijding door Vertrouwen. Blijf ondanks alle leed geloven in het:”En toch…….”