In een serie van acht artikelen behandel ik de acht mensenrechtenthema’s http://www.ikverbind.nl/pages/a-8mensenrechten.html. Telkens beginnend met de daarbij behorende mensenrechtenartikelen. Daarna geef ik een visie weer op dit thema, bedoeld als aanzet voor een dialoog. Ik hoop dan ook dat velen op de artikelen zullen reageren en hun visie zullen weergeven.
Artikel 25: Iedereen heeft recht op een levensstandaard, hoog genoeg voor gezondheid en welzijn, voeding, kleding, huisvesting en geneeskundige verzorging, enz. En op voorzieningen in geval van werkloosheid, ziekte, invaliditeit, overlijden van partner, ouderdom of ander gemis aan bestaansmiddelen, ontstaan ten gevolge van omstandigheden onafhankelijk van diens wil. Moeders en, al dan niet wettige, kinderen hebben recht op bijzondere zorg, bijstand en sociale bescherming.
Artikel 26: Iedereen heeft recht op onderwijs. Lager onderwijs is verplicht en gratis. Ieder heeft het recht een vak te leren en kennis, talenten en vaardigheden te ontwikkelen en te ontplooien. Het onderwijs is tevens gericht op eerbied voor en realisatie van de mensenrechten en ondersteuning van de werkzaamheden van de Verenigde Naties. Ouders hebben het eerste recht om de soort van opvoeding en onderwijs te kiezen voor hun kinderen.
Artikel 27: Iedereen mag deel nemen aan en genieten van kunst en cultuur en mee profiteren van wetenschappelijke vooruitgang. Iedereen heeft het recht op auteursbescherming.
Artikel 28: We hebben allemaal recht op een zodanige maatschappelijke, internationale orde, dat de mensenrechten overal ter wereld ten volle kunnen worden verwezenlijkt.
Artikel 29: We hebben een plicht naar de gemeenschap en de ander. Zonder plichten is vrije en volledige ontwikkeling en ontplooiing niet mogelijk. We oefenen onze rechten en vrijheden uit binnen de bepalingen van de wet en met erkenning en eerbiediging van de mensenrechten en vrijheden van de ander en respect voor het algemeen welzijn.
Artikel 30: Niemand; geen persoon, groep, organisatie of Staat kan en mag deze mensenrechten en vrijheden afnemen. Mensenrechten zijn rechtsgeldig voor iedereen in alle landen.
Globalisering biedt kansen en mogelijkheden om de kloof tussen rijk en arm wereldwijd te dichten. Mits de rijken bereid zijn om naar vermogen belasting te betalen en de rijke landen bereid zijn om te investeren in het behalen van de Millenniumdoelen. Er is niets tegen rijkdom, mits het niet ten koste gaat van een ander en men oog heeft voor de noden van de kansarme en minder bedeelde medemensen. De kloof tussen rijk en arm is echter mensonterend. De oorzaak daarvan is terug te voeren op de schijnpersoonlijkheid van de mens: egocentrisme en egoïsme, die hun oorzaak vinden in compensatie van minderwaarde en angst. Dat is de voedingsbodem van oneigenlijke bezitsdrang, hebzucht en zich vastklampen aan schijnzekerheden in bezit en macht. De huidige crises bewijst dat het schijnzekerheden zijn. Veel geld en bezit gaat verloren in de huidige crisis.
De toenemende vergrijzing doet een beroep op de solidariteit van de werkenden. Die hun huidige welvaart te danken hebben aan de generaties voor hen. Maar wederom uit schijnmotieven kiest men eenzijdig voor het eigenbelang. Welvaart zonder liefde is geen welvaart en zeker geen welzijn. Het egocentrisme en egoïsme op nationaal niveau zorgt ervoor dat Europa niet tot een effectieve en efficiënte politieke en economische eenheid wordt, met behoud van en met respect voor de verscheidenheid en eigen identiteit van landen en regio’s. Dat kan wel, maar men wil niet. Individueel schijngedrag woekert voort in collectief schijngedrag. De technologische vooruitgang maakt het mogelijk dat kennis en nieuws wereldwijd binnen de kortste tijd verspreid kunnen worden. Dat biedt enorme kansen op versnelling van vooruitgang, ontwikkeling en ontplooiing. Dat vraagt om mensen die deze veranderingen en versnelling aan kunnen. Mensen die fysiek, mentaal, emotioneel, sociaal, relationeel en spiritueel gezond zijn. Op al deze zes kwaliteitsniveaus van leven zijn er echter wereldwijd grote problemen en kunnen we spreken van een zieke wereld. Herstel en evenwichtige groei van welvaart en welzijn voor eenieder begint met het erkennen en herkennen van het ziek zijn op deze zes niveaus. Het universele MultiMensModel
http://www.ikverbind.nl/pages/a-multimensmodel.html is daartoe een wereldwijd praktisch toepasbaar hulpmiddel.
De voorgaande eeuwen kenmerkten zich door het economisch principe als uitgangspunt en maatstaf te nemen voor ons doen en laten. Het ging om winst, om economische groei, om het verkrijgen van geld. Dat was de belangrijkste en bepalende waarde. In deze tijd zien we de gevolgen van de excessen daarvan. De mens is echter geen economische eenheid, geen “kapitaal”. De mens IS. Geld, kapitaal is een ruilmiddel. Het in tegenstellingen denken van kapitalisme, neo-liberalisme, sociaal-democratie, socialisme en linkse en rechtse politiek is achterhaald en twintigste eeuws. Het gaat niet meer om overheid en de verzorgingsstaat versus de vrije markteconomie. Dat alles is ineffectief, polariserend en of-of denken. Na het postmodernisme is het hoog tijd voor het Ennisme, het en-en-denken, dat uitgaat van eenheid in verscheidenheid op basis van respect en ethiek.
Welvaart en welzijn wordt gecreëerd als we de samenleving niet opsplitsen in burgers, overheden en organisaties die over en weer naar elkaar wijzen en elkaar beschuldigen van nalatigheid. Elke overheid, elke organisatie bestaat uit burgers. De samenleving is in eerste instantie een verzameling unieke individuen, met gemeenschappelijke kenmerken in groepen, samenlevingen en volkeren.
De toenemende globalisering leidt tot het besef dat wij allemaal wereldburgers zijn die zich op diverse plaatsen in die wereld bevinden, zich gevestigd hebben en hun steentje bijdragen aan het grotere geheel. Het geheel is meer dan de som der delen en het doen en laten binnen de afzonderlijke delen dient mede ten dienste te staan van het geheel. Dat is op politiek en economisch terrein een paradigmaverschuiving in denken en doen. Maar zolang we daar niet toe overgaan blijft de eeuwenlange onevenwichtigheid op tal van terreinen in de samenleving bestaan en zal er geen sprake zijn van duurzame welvaart en welzijn.
Dat is alleen maar realiseerbaar als we Zijn en schijn van elkaar onderscheiden, door die te erkennen en herkennen. Als we bereid zijn onze schijn te doorzien en op te heffen, ons individueel en collectief te ont-wikkelen uit het inwikkelingsproces in schijn en lijden, samen te Zijn en van daaruit samen te leven, te wonen en te werken. Erkennen van ons Zijn impliceert een paradigmaverschuiving in het spirituele denken en voelen. Het betekent dat we erkennen dat deze driedimensionale werkelijkheid slechts een deel is van de meerdimensionale werelden waarin wij leven. Vele mensen doen dat al, hetgeen zich uit in diverse levensovertuigingen. Maar ook daarin verkettert de een de ander in plaats van uit te gaan van eenheid in verscheidenheid. De een meent de wijsheid en de waarheid in pacht te hebben en de ander als dwalende te moeten beschouwen.
Het Ennisme gaat uit van het axioma dat er meer is dan alleen deze aardse wereld en we allemaal individueel, en collectief in groepsverbanden, een deel van de waarheid en wijsheid kennen. Dat plaatst het omgaan met deze wereld in een dieper en breder perspectief. De opdracht in de 21e eeuw is het hervinden van de overeenkomsten en het respecteren van de verschillen. Levensbeschouwingen zijn als een kleurenpalet op een gemeenschappelijke basis: het fundament van het Zijnde. We kunnen tot een evenwichtige verdeling van welvaart, en tot een wereldwijde samenleving met welzijn voor iedereen komen, als we ons Zijn her-ontdekken en her-inneren. En van daaruit een driedimensionale werkelijkheid creëren, die een afspiegeling is van de meerdimensionale werkelijkheid, het Zijnde, waaruit wij als schepsel zijn ontstaan.
Het bestaan van het Zijnde, een Zijnstoestand waarbij eenieder zich in de gemeenschappelijke waarden Kracht, Liefde, Schoonheid, Vertrouwen, Vreugde, Waarheid, Wijsheid en Zuiverheid kan vinden en die ieder individueel en in groepen uniek inkleurt, is een verbindend axioma. Vanuit dit axioma bezien we de wereld in een dieper en breder perspectief, kunnen we ons hervinden in gemeenschappelijkheid en samenwerken aan een duurzamere en humanere wereld.
Vragen die je kunt beantwoorden zijn:
1. Hoe ervaar jij welvaart en welzijn in jouw leef-, woon- en werkomgeving?
2. Hoe ervaar jij welvaart en welzijn in jouw land en in de wereld?
3. Wat zijn jouw waarden en normen en wat is jouw levensbeschouwing ten aanzien van welvaart en welzijn?
4. Wat heb jij en wat hebben wij en zij nodig om als wereldburgers tot welvaart en welzijn te komen?
5. Welke acties / projecten zouden we multidisciplinair in gang kunnen zetten ten aanzien van het verkrijgen van welvaart en welzijn: lokaal, nationaal, internationaal en mondiaal?
Deel s.v.p. met ons jouw ervaringen met het omgaan met welvaart en welzijn en praat erover met je leef- en werkomgeving.
P.S. De eerdere artikelen gingen over gelijkwaardigheid(31-10), respect(04-11), veiligheid(05-11), keuzevrijheid(0911), privacy(1211) en ontwikkeling en ontplooiing(1411).