In de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens gaan de artikelen 22, 23 en 24 over ontwikkeling en ontplooiing: We hebben allemaal recht op maatschappelijke zekerheid en economische, sociale en culturele rechten, die onmisbaar zijn voor menswaardige ontwikkeling en ontplooiing. Door nationale inspanning en internationale samenwerking worden die mensenrechten gerealiseerd als het goed is. Iedereen heeft recht op arbeid, vrije beroepskeuze, rechtmatige en gunstige arbeidsvoorwaarden, bescherming tegen werkloosheid en gelijk loon voor gelijke arbeid. Wie arbeid verricht heeft recht op een rechtvaardige, gunstige beloning ter verzekering van een menswaardig bestaan. Indien nodig aangevuld met sociale bescherming. We mogen allemaal een vakvereniging oprichten of ons daarbij aansluiten. Ieder mens heeft recht op rust en vrije tijd, beperkte arbeidstijd en vakantie met behoud van loon.
Een noodzakelijke basis
Er zijn een paar belangrijke voorwaarden, zonder welke persoonlijke ontwikkeling en ontplooiing niet of nauwelijks mogelijk zijn. Dat is in de eerste plaats een veilige omgeving. In de eigen leef- en werksfeer, maar ook nationaal. Peace is dus een voorwaarde. Een andere voorwaarde voor optimale ontplooiing is een democratische samenleving en een open economie. Door een vrije nationale en internationale markt kunnen producten en diensten over en weer worden gekocht en verkocht en is er optimale uitwisseling van informatie, kennis en ervaring mogelijk. Dat stimuleert de persoonlijke ontwikkeling en ontplooiing en de mogelijkheden tot specialisatie en innovatie. Zowel individueel, lokaal, regionaal als nationaal. Ook voor een democratie en open economie is veiligheid, Peace een voorwaarde. Zonder Peace dus geen Planet, People en Profit. Waarachtige globalisering leidt tot dit alles en borgt het. Zie: http://www.ikverbind.nl/pages/a-8ps.html
Globalisering en democratisering is, als het goed is, zowel een proces vanuit de overheid geredigeerd, als een proces dat vanuit de samenleving tot stand komt. Dus zowel van bovenaf als van onderaf. De overheid dient haar verantwoordelijkheid te nemen voor een gelukkige, gezonde en welvarende samenleving. Hoe meer individuen de kans krijgen zich te ontwikkelen en te ontplooien, des te meer sprake is er van welzijn en welvaart in de desbetreffende samenleving.
Ontwikkeling en ontplooiing worden gefrustreerd door oneigenlijke macht; tirannie, onderdrukking, dictatoriale regimes, corruptie en terrorisme. Men kan een individu, een volk lang onderdrukken, maar op enig moment komt men in opstand. Zie de opstanden tegen de slavernij, de Franse Revolutie, de strijd tegen rassendiscriminatie, de Arabische Lente, de protesten tegen de graaicultuur en het doorgeslagen kapitalisme, enz. De mens heeft gelukkig een onuitblusbare en onuitroeibare drang naar vrijheid, wil tot ontwikkeling en ontplooiing en naar het kunnen uiten van diens creativiteit. Naarmate mensen meer mogelijkheden krijgen, verkrijgen zij meer kennis en inzicht en willen zij meer invloed. Als politieke en religieuze machthebbers daar geen gehoor aangeven, nemen hun volgelingen terecht afstand van hen. Met als gevolg dat de kerken leeglopen en kiezers wegblijven.
Globalisering en digitalisering maken het mogelijk dat schendingen van de mensenrechten, en de behoefte aan realisatie van de mensenrechten en de millenniumdoelen, wereldwijd zichtbaar en gekend worden. Het realiseren van welvaart, welzijn en veiligheid en een rechtvaardige, democratische samenleving is alleen mogelijk als het draagvlak daarvoor zo groot mogelijk is. De Stichting Globaliseringscentrum spant zich in de realisatie hiervan zowel lokaal, regionaal als nationaal stevig te (doen) verankeren in de samenleving. Ieder individu is daarbij medeverantwoordelijk voor het geheel. Samen kunnen we het draagvlak zo groot mogelijk maken.
Helaas werd na het koloniale tijdperk in veel onafhankelijk geworden landen de koloniale overheersing vervangen door plaatselijke machthebbers, die het volk gingen overheersen en tiranniseren. Wederom werd en wordt het individu dan niet gerespecteerd. Het is dus hoog tijd voor het teruggeven van initiatief, kansen, mogelijkheden en invloed aan het individu. Dat we ons meer rekenschap geven van onze individuele verantwoordelijkheid en solidariteit tonen met onze medeschepselen en met name met de zwakkeren. En dat we ons meer rekenschap geven van onze plichten ten aanzien van de toekomst en de ontwikkeling en ontplooiing van de aarde en haar bewoners. Vandaar dat de Stichting Globaliseringscentrum uitgaat van Ik Verbind. Vanuit realisatie van de individuele mensenrechten komen we tot realisatie daarvan in onze directe omgeving en van daaruit nationaal, internationaal en mondiaal. Ik – Wij – Zij.
Het realiseren van lokale en nationale globaliseringcentra bevordert de ontwikkeling en ontplooiing aldaar. Dat kan door internationale acties vanuit bijvoorbeeld de VN, het IMF, de Wereldbank, maar ook door plaatselijke initiatieven. Op internationaal en mondiaal niveau dienen overheden de randvoorraden te realiseren om individuele, lokale en nationale ontwikkeling en ontplooiing mogelijk te maken. Ik geloof dat vroegtijdig en goed onderwijs de democratisering en het komen een gezonde economie kan bespoedigen. Zoals ik in mijn boek “De mens in de 21e eeuw” al aangaf is het van het grootste belang dat men vanaf de kleuterschool t/m het beroepsonderwijs, telkens op het daarbij passende niveau, inzicht krijgt in de eigen persoonlijkheid, in de psychologie van de mens en daardoor zelfkennis en mensenkennis verkrijgt. Dat leidt tot meer inzicht, openheid en begrip en daardoor tot betere communicatie. Resulterend in een bewustere en humanere samenleving.
Ontwikkeling en ontplooiing en wederzijds van elkaar leren leidt tot meer welvaart en welzijn. Laten we een samenleving realiseren met onafhankelijke mensen en landen, die in onderlinge verbondenheid met elkaar een leefbare en menswaardige toekomst tot stand brengen. Dat begint bij het erkennen en herkennen van onze schijnpersoonlijkheid en Zelfrealisatie. De volgende vragen zijn wellicht behulpzaam bij jouw visie op en omgaan met ontwikkeling en ontplooiing:
01. Hoe heb je je tot nu toe ontwikkeld uit schijn en lijden en welke kansen en mogelijkheden heb je benut voor je ontplooiing?
02. In hoeverre word jij beperkt of laat jij je beperken in je ontwikkeling en ontplooiing en door wie of waardoor?
03. Welke bijdrage kun en wil jij leveren aan het realiseren van dit mensenrechtenthema in je directe leef-, woon- en werkomgeving, lokaal, nationaal en/of internationaal?
Deel s.v.p. met ons jouw ervaringen met het omgaan met ontwikkeling en ontplooiing en praat erover met je leef- en werkomgeving. Dit is het zesde artikel in een serie van acht artikelen over de acht mensenrechtenthema’s http://www.ikverbind.nl/pages/a-8mensenrechten.html. Telkens beginnend met de bijbehorende mensenrechtenartikelen. Daarna geef ik een visie weer op dit thema, bedoeld als aanzet voor een dialoog. Ik hoop dan ook dat velen op de artikelen zullen reageren en hun visie zullen weergeven. De eerste vijf artikelen gingen over gelijkwaardigheid(31-10), respect(04-11), veiligheid(05-11), keuzevrijheid(09-11) en privacy(12-11).