De zaal was helemaal gevuld met zo’n honderdveertig mensen. Uit alle windstreken, van allerlei pluimage en jong en oud. Zoals altijd zat ik even stil achter de vleugel voordat ik begon. Ik wist, ook zoals altijd, niet wat ik ging spelen, richtte mij op de kosmos en stemde mij af op de omgeving en op het publiek. De eerste tonen weerklonken. De gezonde spanning vooraf viel weg, ik werd een met het instrument en vertrouwde erop dat het binnenkwam bij de luisteraars. De Stilte was zo bijzonder.

Dieper ging het naar het verborgene: de gevoelens en gedachten, mijn zielenklanken, die de ziel van de luisteraar raakten. Na een rustig begin werd het onstuimiger, om als een kalme zee weer te eindigen. Rust, ontspanning en perspectief biedend.

Na afloop kreeg ik o.a. de reactie, zoals de titel weergeeft. En er gebeurde nog iets bijzonders. Een man vertelde mij:”Je hebt mij hier helemaal geopend”, naar zijn hart wijzend en zijn armen spreidend. Een tijdje later vertelde een vrouw mij precies hetzelfde en daarbij hetzelfde gebaar makend als de man, die zij niet kende.

Ook dit was weer een bijzondere avond. Elk optreden stemt weer dankbaar. www.classicimprovisations.com.