Bewustwordingspsychologie

Open brief van “Verdriet” en “Eenzaamheid” aan de mens.

Het zal jullie wellicht verbazen een brief te krijgen van ons, want wij: “Verdriet” en “Eenzaamheid” blijven meestal verborgen. Maar het is belangrijk, want wij willen jullie iets vragen. Omdat boosheid veel meer naar buiten toe kenbaar wordt gemaakt doet “Boosheid” niet mee, maar we schrijven deze brief ook namens haar. Want zij wil jullie erop attenderen dat mensen heel vaak boos worden, om “Verdriet” maar niet te hoeven voelen. Ook “Eenzaamheid” wordt niet graag gevoeld. Die overschreeuwen mensen vaak door lawaai, of verdringen die door drank of drugs. Wij richten ons hier tot jullie, omdat er ook in organisaties, op alle niveaus, veel “Verdriet” en “Eenzaamheid” is.

Wij willen jullie vragen of jullie beter naar ons willen luisteren en meer aandacht aan ons willen schenken. Weten jullie waarom dat van belang is? Omdat onder “Verdriet” en “Eenzaamheid” onze verlangens liggen. Je voelt immers alleen verdriet omdat je blijheid, vreugde kent! Je voelt je toch alleen maar eenzaam, omdat je weet dat je verbondenheid kent! Je hebt last van je minderwaardigheidsgedachten en -gevoelens, omdat je Zelfvertrouwen kent. En je leidt alleen onder wantrouwen, omdat je weet wat vertrouwen is. En onder extreme moeheid, omdat je weet wat het is om vitaal te zijn en genoeg energie te hebben. Dus luister naar (jouw) “Verdriet” en “Eenzaamheid” en ontdek dan de daaronder liggende verlangens. En vraag je collegae naar hun verlangens. Dan help je hen daarmee! Als we alle aspecten van onze persoonlijkheid kennen, worden en zijn we Levensregisseur en kunnen we individueel en gezamenlijk onze verlangens en doelstellingen realiseren.

Bert-Jan van der Mieden.

http://www.levensregisseur.eu

 

Read more

 

Het lijden is inherent aan ons bestaan hier in deze wereld. Ik zie het in de ogen van velen die ik ontmoet: Het verborgen verdriet en het onvervulde verlangen. Maar het lijden is te groot: Mensen laten elkaar nodeloos lijden, door de ander te kwetsen, pijn te doen, niet te respecteren, enz. Door onze eigen angst, onzekerheid en tekort gedaan voelen af te reageren op de ander door middel van allerlei vormen van agressie. We zijn dan ons zelfvertrouwen en ons vertrouwen kwijt, we voelen ons niet meer verbonden met het geheel en met de ander en weten niet meer waarom we hier zijn. Daardoor missen we vitaliteit. We lijden hieronder, omdat we diep in verlangen naar vertrouwen, verbondenheid en vitaliteit en weten dat die er zijn. En daar wil ik iedereen weer aan herinneren.

Hoe kunnen we onze verlangens en doelstellingen ontdekken en realiseren?

We kunnen weer ons Zelf worden, degene die we in wezen zijn, door te luisteren naar onszelf, de ander en het andere. Door onze eigen verantwoordelijkheid te nemen en ons te herinneren wie we zijn, ons te ontwikkelen uit onze schijn en ons Zelf te ontplooien. Ons te herinneren wat onze unieke bijdrage is aan het geheel. Daarvoor geef ik in dit boek nieuwe inzichten en concrete handvatten. Daardoor kunnen we de regie stevig ter hand nemen in leven, wonen en werken o.b.v. vertrouwen, verbondenheid en vitaliteit.

Wat zijn de uitdagingen waar we voor staan en gaan?     

In dit boekje geef ik de uitdagingen aan waar we voor staan en gaan o.b.v. het Ennisme; de filosofie van de Verbinding. Hoe wij op basis van persoonlijk leiderschap en het en-en-denken kunnen komen tot perspectiefvol leiderschap. En hoe wij weer, maar nu bewuster, komen tot eenheid in verscheidenheid, door ons te herinneren wat ons universeel verbindt, met respect voor diversiteit. Dan komen we tot een vitale samenleving en organisaties die floreren door regie.

Dit boekje bevat een hoopvolle en positieve boodschap, waardoor je meer licht ervaart en meer energie krijgt. Door bewust koers te zetten naar eenheid in verscheidenheid creëren we samen een bewustere en daardoor betere en duurzame wereld. Dat wens ik jou en ons allemaal toe. Wil je mijn nieuwe boek “Eenheid in verscheidenheid” bestellen, klik dan hier: Boek “Eenheid in verscheidenheid”

Met hartelijke groet,

Bert-Jan.

Read more

 Zo’n 150 jaar geleden woonde Jacob Pronk met zijn vrouw en hun twee kinderen in het dorpje Scheveningen. Jacob Pronk woonde met zijn gezin boven zijn meubelwinkel in de Keizerstraat. Scheveningen was een vissersdorpje gelegen aan de rand van Den Haag en de meeste inwoners leefden van de visserij. Maar Jacob was als kind al bezig met figuurtjes maken uit takken hout die hij vond. En hij maakte kistjes van afvalhout en repareerde de meubels als er iets kapot was gegaan. Jacob wilde niet net zoals zijn vader en zijn broers naar zee. Nee, Jacob droomde ervan om meubelmaker te worden. Maar die opleiding kostte veel geld en dat hadden zijn ouders niet. Maar op een dag gebeurde er iets, waardoor het leven van Jacob plotseling veranderde. Bij een hevige storm werd de haringkar van oom Chris door de lucht geslingerd en brak vervolgens in stukken uiteen tegen een muur. Oom Chris, die toch eigenlijk al te oud was geworden om nog met de kar op pad te gaan, wilde er al kachelhout van maken, maar Jacob vroeg of hij mocht proberen de kar nog te repareren. Oom Chris dacht niet dat het Jacob zou lukken, maar gaf hem de kapotte haringkar cadeau. En het lukte Jacob! Hij knapte de haringkar helemaal op!

En zo kwam het dat Jacob wat geld kon verdienen door vis te verkopen. Hele einden liep hij via de Scheveningseweg naar Den Haag, waar rijke mensen woonden aan wie hij zijn haringen en andere vis verkocht. En als hij bij de mensen kwam, hoorde hij wel eens over meubels die gerepareerd moesten worden. En die repareerde hij dan zo goed, dat hij al gauw een bekendheid werd in Den Haag. Steeds meer mensen vroegen hem of hij stoelen, tafels en andere kleine meubels wilde repareren. Maar dat werd op een gegeven moment een probleem, want hij kon die niet allemaal meenemen op zijn haringkar. Jacob had eigenlijk een paard en wagen nodig om de meubels van en naar Den Haag te brengen. En er ontstond nog een tweede probleem. Jacob had zoveel werk als meubelmaker, dat hij geen tijd meer had om met zijn haringkar te lopen. Maar, ook al had Jacob wel wat gespaard, geld voor een paard en wagen had hij niet en hij kon het geld dat hij met het verkopen van de vis verdiende ook niet missen.  Wat moest Jacob nu doen?

Halverwege de weg tussen Scheveningen en Den Haag lag de boerderij van boer Harmsen, waar Jacob wel eens een praatje maakte met de boer en een kopje koffie kreeg van de boerin. Ze hadden een paar flinke zonen en dochters en Jacob kon vooral heel goed overweg met de oudste dochter. Hij was een beetje heel veel verliefd op haar! Zij heette Jacobine en ze waren even oud, maar het was niet alleen daarom dat hij haar leuk vond. Nee, Jacob vond haar het mooiste meisje dat hij ooit gezien had. Zij had zulke mooie stralende blauwe ogen en prachtig donker golvend haar! En als zij lachte, dan zag je twee kuiltjes in haar wangen en zelfs bij het donkerste weer was het, of dan de zon scheen. Maar zelfs daarom was hij niet alleen verliefd op haar: Hij kon alles met haar delen en behalve dat ze veel plezier hadden met elkaar en, als ze daar tijd voor hadden, lange wandelingen en fietstochten maakten, begrepen ze elkaar van binnen en hielpen ze elkaar als ze het moeilijk hadden. En zoals dat gaat als mensen echt van elkaar houden, hield Jacobine evenveel van Jacob als Jacob van haar. En haar ouders waren ook blij met Jacob, want hij paste goed in hun gezin en hij was een harde werker.

Jacobine werkte hard mee op het land en in de boerderij en in haar vrije tijd maakte zij kaarsen en die kon zij ook prachtig mooi versieren. Zo maakte zij voor de kerk prachtige kaarsen voor op het altaar en vaak ging ze mee met Jacob naar Den Haag en verkocht zij daar kaarsen aan de mensen voor wie Jacob de meubels maakte. En omdat iedereen Jacob en Jacobine zo’n leuk verliefd stel vond, en zij zulke mooie kaarsen maakte, kreeg ook Jacobine al gauw bekendheid in Den Haag en had ze al een behoorlijke klantenkring. Het geld dat zij met haar kaarsen verdiende mocht zij houden, zodat zij ook voor haar uitzet kon sparen als Jacob en zij gingen trouwen.

Toen Jacob op een dag een paar stoelen, een tafel en een klein kastje op zijn haringkar had vastgebonden en hij slechts met heel veel moeite, vanuit Den Haag komende, de boerderij van boer Harmsen wist te bereiken, bedacht hij onderweg een plan en besloot daar met de boer over te praten. Genietend van een lekker bakje koffie, die de boerin hem had ingeschonken, en hand in hand naast Jacobine zittend, die hij zijn plan eerst verteld had en die daar erg enthousiast over was, vertelde hij aan boer Harmsen wat zijn problemen waren en welke oplossing hij hiervoor bedacht had.

“U weet dat ik de laatste tijd steeds meer opdrachten krijg om meubels te repareren. Zoveel dat ik ze niet meer op mijn haringkar kan laden. En daar komt bij dat ik zoveel werk heb aan het maken van meubels, omdat ik ook wel eens de vraag krijg om een nieuwe stoel of tafel te maken, dat ik geen tijd meer heb om vis te verkopen. Nu weet ik dat Frits – dat was de een na oudste zoon van de boer – op zoek is naar ander werk. Zou ik van u een paard en wagen mogen lenen, zodat ik de meubels kan vervoeren, en dat ik dan in ruil daarvoor Frits mijn haringkar leen, zodat hij vis kan verkopen. Zo verdient hij wat en verdien ik toch nog wat aan de visverkoop.”

Boer Harmsen had, terwijl Jacob vertelde, naar Jacobine gekeken en zag de twinkeling in haar ogen en keek, nadat Jacob was uitgesproken, zijn vrouw aan. En ook al waren zij al heel lang met elkaar getrouwd, ze waren nog steeds net zo verliefd op elkaar als eerst en hoefden dit niet met elkaar te overleggen. Wat hij goed vond, vond zij ook goed en omgekeerd. Toen boer Harmsen zag dat zij het ook goed vond richtte hij zich naar Jacob en zei:”Dat is een heel slim bedacht en goed plan van jou kerel”. Voordat hij nog iets meer kon zeggen was Jacobine hem al om de hals gevlogen en werd het al gauw een dolle boel in de keuken. Frits was blij met zijn nieuwe baan en samen met de boer zocht Jacob een goed paard en een goede wagen uit. Nadien kon je Jacob regelmatig met een wagen vol met meubels van Scheveningen naar Den Haag en weer terug zien rijden. En toen er een winkelpand met een bovenwoning vrijkwam in de Keizerstraat huurde Jacob het pand samen met Jacobine, met wie hij inmiddels getrouwd was. En nu wonen zij daar, samen met hun twee kinderen; Floris en Fleur.

Beneden was er in de werkplaats van Jacob ook een plek waar Jacobine haar kaarsen maakte en in de meubelwinkel was er een hoek vrijgemaakt waar zij haar kaarsen uitstalde. Grote kaarsen, kleine kaarsen, hele dunne en hele dikke en ook ronde en vierkante kaarsen, of in verschillende figuren. Sommige alleen wit of rood of in een andere kleur. Andere weer mooi versierd. Voor iedereen was er wel wat bij.

En nu was het dan weer de eerste Advent. Dat was het moment dat de winkel helemaal in de Kerstsfeer werd gebracht. Jacob had diverse soorten kerststallen gemaakt en Jacobine had de hele winkel vol staan met allerlei soorten kaarsen.

Dagen was Jacobine ook in de weer geweest om honderden kerstboomkaarsjes te maken. Want heel veel mensen hadden echte kaarsjes in de kerstboom. Die lagen allemaal in houten dozen, die Jacob daar speciaal voor gemaakt had.

En Floris en Fleur, die inmiddels acht en zes jaar waren, mochten hun ouders wel eens helpen in de werkplaats. En zij wisten beide waarom hun ouders zo van kaarsen hielden en waarom zij beide de winkel op zijn mooist maakten. Jacobine had ze een keer het verhaal verteld van de kaarsen in de Kerstnacht. En elk jaar, als het Kerstavond was zou Jacobine weer dat verhaal vertellen. En zo gebeurde dat ook dit jaar. Het was Kerstavond. Buiten had het flink gevroren en lag er een dik pak witte sneeuw. Maar binnen brandde de open haard en had Jacob de kaarsjes in de boom aangedaan. Fleur en Floris zaten ieder op hun eigen stoeltje naar de lichtjes te kijken. Moeder had de lekkerste dingen klaargemaakt en ze waren eigenlijk al een beetje rozig door het vuur en de warme chocolademelk die ze hadden gekregen, maar ze wisten dat nu het Kerstverhaal weer zou komen, dat moeder zou voorlezen. Nadat Jacob nog eens goed gekeken had of alle kaarsjes nog goed in de boom stonden, pakte Jacobine het schrift waarin zij het verhaal had geschreven en begon te lezen:

Het was Kerstnacht en ik had de winkeldeur goed afgesloten. De laatste klanten waren met een mooie Kerststal en flink wat kaarsen tevreden naar huis gegaan. We hadden de winkel op tijd gesloten, zodat we alle tijd hadden om naar het kerstmaal te gaan. Die avond aten we bij de ouders van Jacob en daarna ontmoetten onze beide families elkaar allemaal bij en in de Kerk. Daarna gingen we naar huis en genoten we samen van de lichtjes in de kerstboom. En toen, net toen het laatste kaarsje in de boom was opgebrand, gebeurde het: Opeens klonk de bel van de winkel. Wie zou er nu nog zo laat iets willen hebben? Of zou het een kind zijn dat aan het belletje trekken was? Maar daar was het toch wel te laat voor. En omdat we niet direct naar beneden waren gegaan klonk even later nog een keer de winkelbel. We besloten beide te gaan kijken, en dat was maar goed ook, want het was bijna niet te geloven wie er buiten stond te wachten. Toen we via de werkplaats de winkel in liepen zagen we een wonderlijk licht bij de winkeldeur. En toen we de deur open deden waren we met stomheid geslagen. Voor ons stond een engel. “Dag Jacob, dag Jacobine” zei de engel, “ik ben Luxor, de kerstengel van het Licht. Jullie maken elk jaar zulke mooie kerststallen en zulke mooie kaarsen, en jullie maken daar zoveel mensen blij mee, dat ik jullie iets wil laten zien en horen vanavond. Mag ik binnenkomen?”

Nog niet geheel van de verbazing bekomen lieten we de engel Luxor natuurlijk binnen en opeens hoorden wij een geroezemoes in de winkel. Het was net of de kaarsen met elkaar aan het praten waren. Vragend keken we Luxor aan. “Ja” zei Luxor, ik heb ervoor gezorgd dat jullie deze avond de kaarsen kunnen horen praten. Luister maar eens goed waar zij het met elkaar over hebben”.

En daar hoorden we de grote, dikke kaars op de toonbank. Boos had hij zich tot een doos kleine kerstboomkaarsjes gewend, die met elkaar ruzie maakten, omdat ze maar weinig plek hadden in de houten doos waarin ze lagen.”Kunnen jullie niet wat stiller zijn. Het is tenslotte Kerstavond en dan moet je stil zijn”.

Wat beteuterd waren die even stil, maar toen begon een lange dunne kaars, die bij een van de kersstallen stond, zich ermee te bemoeien. “Zeg dikzak daar op die toonbank, wil jij niet zulke praatjes hebben. Jij kunt je nu wel heel belangrijk vinden, daar dicht bij de kassa, maar jij bent hier niet de baas”. De dikke kaars kreeg geen kans om zich te verweren, want een lange, dikke ronde kaars, die prachtig versierd was, richtte zich zowel tot de dikke als de lange dunne kaars en zei:”Heb ik jullie toestemming gegeven, dat je mocht praten? Jullie hebben geen enkele versiering en zijn maar een stel kale kaarsen. Ik ben veel mooier dan jullie, dus ik ben de baas. Kijk maar in de spiegel daar.” En hij wees op de spiegel, die boven de toonbank hing. De dikke en de dunne kaars keken in de spiegel en zagen dat ze inderdaad kaal waren. Verdrietig hielden ze zich stil.

De engel Luxor kreeg met ze te doen en ging midden in de winkel staan, zodat alle kaarsen hem konden zien. “Waarom maken jullie nu zo’n ruzie met elkaar? Zijn jullie dan helemaal vergeten waarom jullie gemaakt zijn? Jullie zijn gemaakt omdat de mensen jullie graag in huis willen hebben. En de een wil graag een versierde kaars en de ander wil een witte kaars, of een gekleurde, of zonder enige versiering erop. Blij keken de dikke en de dunne kaars hem aan. De versierde kaars mopperde nog wat, maar moest de engel wel gelijk geven. De kerstboomkaarsjes waren heel klein en kaal en wit, maar die werden wel het meest gekocht en die mochten in de kerstboom staan. Eigenlijk was de mooie versierde kaars daar best een beetje jaloers op. Het was of de engel Luxor zijn gedachten kon lezen want hij zei:”Je hoeft helemaal niet jaloers te zijn op de kerstboomkaarsjes. Versierde kaarsen krijgen vaak een hele bijzondere plek.” De versierde kaars knikte enigszins gerustgesteld, maar de engel sprak verder:

“Het gaat er niet om hoe jullie er uit zien. Of jullie nu dik, of dun, groot of klein, rond of vierkant zijn en welke kleur je ook hebt, en of je nu wel of niet versierd bent, dat maakt allemaal niet zoveel uit. Dat is jullie buitenkant. Maar kijk eens bij jezelf naar binnen.” Alle kaarsen keken bij zichzelf naar binnen en zagen een witte draad van beneden naar boven lopen. En toen ze verder keken dan hun kaars lang was zagen ze een stukje wit boven hun kaars uitsteken. Ze wisten wel dat ze zo gemaakt waren, maar ze zagen het nu eigenlijk voor het eerst pas goed. “En als je nu bij elkaar naar dat uitstekende witte stukje kijkt wat valt je dan op?” vroeg Luxor. “Oh, nu zie ik het” zei een piepklein dun kaarsje dat in een bakje lag met kaarsjes voor op de taart, “die stukjes zijn allemaal even lang. Althans bij de meesten, want ik ben maar zo’n klein kaarsje, dat ik een kleiner lontje heb.” “Wacht maar” zei Luxor, “dat heb je wel goed gezien klein feestkaarsje, maar ik zal jullie laten zien dat jullie toch allemaal aan elkaar gelijk zijn en allemaal voor hetzelfde doel gemaakt zijn.” En beginnende met het allerkleinste kaarsje begon de engel Luxor alle kaarsen een voor een aan te steken.

En toen alle kaarsen aangestoken waren zagen ze dat ze allemaal een even groot lichtje hadden en even helder de winkel verlichtten. De kerstboomkaarsjes, die nu allemaal op de toonbank stonden te branden, keken elkaar blij aan en waren allang vergeten dat ze net nog ruzie maakten. De dikke en de dunne kaars begroetten elkaar vriendelijk en de versierde kaars zei dat hij dom was geweest en niet meer de baas wilde zijn. Alle kaarsen waren nu vrienden van elkaar en waren blij dat zij brandden.

“Weten jullie nu weer waarvoor jullie gemaakt zijn?” vroeg Luxor. “Ja” zei een mooie rode ronde kaars, die al die tijd wijselijk haar mond had gehouden, “wij zijn gemaakt om licht te geven en de mensen te herinneren aan het grote Licht waaruit alles ontstaan is”. “Ja” zei Luxor, de wijze kaars glimlachend aankijkend. “Daarom branden de mensen ook kaarsen als zij iemand gedenken die overleden is, of als iemand ziek is. Maar ook als het feest is, zoals met Pasen en met Kerst, of als er een kindje gedoopt wordt, of bij een bruiloft.”

Toen keek de engel Luxor ons aan en Jacob zei tegen hem:”Je hebt ons een groot wonder laten horen en zien en ik heb begrepen waarom. Wij mensen zijn net als die kaarsen in het begin. Wij vergelijken ons ook met elkaar. De blanke mensen vinden mensen met een donkerder huidskleur vaak minder en slanke mensen vinden dikke mensen vaak dommer dan zij. En mensen scheppen vaak op als zij meer hebben dan een ander. Of, als ze een betere plek hebben, voelen ze zich belangrijker en vinden ze zichzelf beter dan de ander. Maar waar we ook wonen en wat we ook zijn en hoe we er ook uitzien, en of we nu arm of rijk zijn, we hebben allemaal diezelfde verbindingsdraad lopen naar het licht en ons kaarsvlammetje is even groot. We verspreiden, als we ons weer herinneren waarom wij geschapen zijn, allemaal – naar ons eigen uiterste kunnen – ons eigen lichtje.”

“Ja”, zei Luxor “en als het een keertje donker is in je en als je verdrietig bent, onthoudt dan, dat het kleinste lichtje de machtigste duisternis verdrijft.” En dat konden we toen ook zien, want Luxor had alle kaarsen een voor een gedoofd en nu brandde alleen nog het allerkleinste kaarsje voor op de feesttaart. Ik heb Luxor toen beloofd, dat ik zou opschrijven wat wij die avond mochten beleven, zodat jullie dit verhaal ook konden horen. Toen namen wij afscheid van Luxor en gingen we weer naar boven. Daar hebben we de kaarsjes in de boom nog een keer aangestoken en een glaasje gedronken en stilletjes naar de boom gekeken. En toen ze allemaal opgebrand waren, keken wij elkaar aan en zagen in elkaar ons eigen licht van binnen branden.

Floris en Fleur hadden, net zoals het jaar daarvoor, weer stilletjes geluisterd. Ze keken elkaar aan en lachten naar elkaar. Jacob en Jacobine gaven elkaar een knipoog. De twee hadden bij elkaar naar binnen gekeken en hadden elkaars lichtje gezien. Ze brachten de kinderen naar bed en die droomden die nacht van de engel Luxor en van alle brandende kaarsen in de winkel.

Als wij mensen, als jij en ik, bij ons zelf en bij elkaar naar binnen kijken, dan zie je in jezelf en in elkaar je eigen lichtje. En dat kun je ook zien als je elkaar in de ogen kijkt. En het mooie is dat we dan geen ruzie meer maken, maar elkaar het licht in de ogen van harte gunnen. Dag allemaal. Tot volgend jaar.

Bert-Jan van der Mieden

december 2014.

 

P.S. Je mag dit verhaal natuurlijk gebruiken voor de eigen huiselijke kring en verwijs er gerust naar. Vermeld dan s.v.p. dat het door mij geschreven is en wellicht is het een reden om te verwijzen naar levensregisseur.eu en/of pyramide.nl . Daar waar er behoefte is aan meer licht in leven, wonen en werken kunnen mijn Partners en ik onze unieke bijdrage leveren ter realisatie daarvan. Fijne feestdagen toegewenst en alle goeds voor het nieuwe jaar.

 

 

 

 

 

 

 

 

Read more

Waarom is het van belang om een levenskunstenaar te zijn?

Hoe kunnen we een goed en gelukkig leven leiden in overeenstemming met wat we echt belangrijk vinden? Wanneer is ons leven succesvol en hoe kom ik daar waar ik heen wil? Hoe kunnen we respectvol omgaan met verschillende levensbeschouwingen? Herken je dit soort vragen? In iedere levensfase wordt er een beroep op ons gedaan na te denken over onszelf, over het leven en over onze mogelijkheden. Moeilijke omstandigheden, traumatische gebeurtenissen, pijn en verdriet en crises in de wereld doen telkens opnieuw een appèl op onze levenskunst. Evenals de mooie en bijzondere momenten, doen zij ons stilstaan bij de zin en de betekenis van het leven. Velen vinden daarbij geen houvast meer in tradities en collectieve geloofsovertuigingen. En vinden dat ook de wetenschap en de techniek niet tot alle  antwoorden op onze levensvragen leiden. Je zult het wel met me eens zijn dat we levenskunst niet uit een boek of tijdschrift kunnen leren en dat we niet gelukkig worden door problemen te ontkennen of niet op te lossen. Redenen genoeg dus om levenskunstenaar te willen zijn!

Wat is levenskunst en hoe worden wij levenskunstenaar?

Levenskunst is weten wat je ten diepste wilt en hoe je dat kunt realiseren. Waarbij je de volle verantwoordelijkheid neemt voor je doen en laten en tot je uiterst kunnen gaat. Levenskunst is een continu proces van bewust worden, bewust zijn en bewust doen. Wij zijn levenskunstenaars als we vanuit onze uniciteit, op basis van onze eigen waarden en normen, onze eigen bewuste keuzes maken. En we zijn levenskunstenaars als we onze medeverantwoordelijkheid nemen voor, en recht doen aan, de ander en de omgeving. We kunnen levenskunstenaars worden door zelfreflectie, zelfrealisatie en zelfsturing. Door te bepalen welke waarden en deugden wij echt belangrijk vinden in leven, wonen en werken. Altijd in relatie tot de ander en de samenleving en de wereld waarin wij leven.

Wat leer je deze avond?

Je leert hoe je tot zelfontplooiing en zelfexpressie kunt komen. Je verdiept je zelfkennis door beter te leren luisteren en door de dialoog met jezelf en de ander! Je leert hoe je idealen en de werkelijkheid (ver) uit elkaar kunnen liggen en je toch gelukkig kunt zijn. Hoe je gedachten en gevoelens elkaar kunnen versterken en je tot een positieve balans kunt komen. Hoe je zinvol om kunt gaan met de tijd en tot bewuste keuzes kunt komen.

Waar ga je mee naar huis? Je krijgt o.a. antwoord op de volgende vragen:

Hoe kunnen we omgaan met tegenslagen, crises en met onze kwetsbaarheid en onzekerheid? Hoe kunnen we onze mogelijkheden, kwaliteiten en weerbaarheid optimaal inzetten? Hoe kunnen we respectvol omgaan met andersdenkenden?

Levenskunst leidt tot meer Vertrouwen en Zelfvertrouwen. Dat leidt tot Vitaliteit. Vitaliteit leidt vervolgens tot meer Verbinding. Daardoor komen we tot het gezamenlijk realiseren van doelstellingen.

De lezingencyclus “Noblesse Oblige” kent een unieke vorm: Het gesprokene wordt afgewisseld met mijn zielenklanken die ik vertolk via klassieke piano-improvisaties. Daardoor komen de woorden anders binnen en verbinden en versterken we ons denken en voelen. De deelnemers ervaren dat als een bijzondere en verrijkende belevenis. Zie voor een korte impressie:  http://youtu.be/zb8uoNpKzhY. Wil jij ook zo’n avond meemaken, dan is hier de benodigde informatie:

Datum: Zaterdagavond 03 november van 20.00 tot 22.00 uur. Zaal open: 19.30 uur. Locatie: Firma Kobald, Asselsestraat 167 te Apeldoorn. Voldoende mogelijkheid tot vrij parkeren in de directe omgeving. Toegangsprijs: 25 euro per persoon, inclusief een welkomstdrankje en koffie / thee. Mijn boek “De mens in de 21e eeuw” (winkelprijs    € 30) is tijdens deze avonden te koop voor € 20. Passe-Partout voor vier lezingen: € 85. Passe-Partout + boek: € 100.

Een tip: Beleef de avond samen met iemand uit je directe omgeving, zodat je er samen over kunt napraten. Voor je verwijzingen ben ik je uiteraard erkentelijk. Je kunt je via een antwoord op deze mail opgeven. Je krijgt uiteraard een bevestiging van je deelname. Ik heet je / jullie graag welkom op 03 november a.s.

Met hartelijke groeten,

Bert-Jan van der Mieden.

Read more

In de filosofie gaat het om wie en wat we zijn, mogen, willen, kunnen en doen. Om ethisch zijn en ethisch handelen. Om de realiteit van ons zielsverlangen en om bewust worden, bewust zijn en bewust doen. Ik ga uit van de en-en-filosofie, die ik – als opvolger van het (post)modernisme – “Het Ennisme” noem; de filosofie van de Verbinding. Het Ennisme / de filosofie van de Verbinding is een filosofische, psychologische, levensbeschouwelijke, integrale benadering van de werkelijkheden waarin wij leven, gericht op het verleden, het heden en de toekomst. Met de volgende uitgangspunten:

Er is in de Schepping sprake van een logische aaneenschakeling, in volgorde en tijd en naast elkaar. Niets gebeurt voor niets en uiteindelijk heeft alles een Bedoeling, ook al begrijpen wij die Bedoeling niet altijd. Er is continu sprake van ontwikkeling en ontplooiing en van verdieping en intensivering daarvan. Er is eenheid in verscheidenheid. Er is een onderling verband tussen al het geschapene en hetgeen plaatsvindt en alles is daarbij in specifieke onderlinge relaties met elkaar verbonden. Geen filosofie en theorie zonder praktische toepassing en resultaten ervan. Er is daarbij de wet van oorzaak en gevolg, die het verloop der gebeurtenissen en de omstandigheden mede bepaalt.

Het Ennisme verbindt realisme en idealisme met elkaar. Het Ennisme gaat ervan uit dat het Er Zijn en de dialoog, uitnodigend tot vragen en antwoorden, de basis is van samenwerken. Rekening houdend met de invloed daarbij van de menselijke schijnpersoonlijkheid. Strevend naar evenwicht en zich bewust zijnde van de onderlinge invloed van de zes kwaliteitsniveaus van leven: fysiek, mentaal, emotioneel, sociaal, relationeel en spiritueel. In de praktische toepassing van de Filosofie van de Verbinding staan de korte termijn doelstellingen in dienst van de lange termijn doelstellingen en komen de laatste uit de eerste voort. Er is legitiem eigenbelang en collectief belang. Waarachtig eigenbelang gaat niet ten koste van het collectief belang en het collectief belang respecteert het eigenbelang.

In mijn boek “De mens in de 21e eeuw” licht ik deze uitgangspunten toe en bied ik concrete inzichten en handvatten ter realisatie daarvan. Intussen roep ik de wetenschappelijke wereld op om zorg te dragen voor een integrale wetenschappelijke onderbouwing van bovengenoemde uitgangspunten en onderzoek te doen naar de toepassingsmogelijkheden van de filosofie van de Verbinding.

Levensbeschouwing en psychologie aan elkaar koppelend, introduceerde ik in mijn boek de bewustwordingspsychologie en het daarop gebaseerde bewustwordingsmanagement. De bewustwordingspsychologie analyseert o.a. de dualiteit tussen ons niet-ethisch denken en doen enerzijds en de innerlijke drang en wil tot ethiek anderzijds. Het geeft respectievelijk de diepst liggende oorzaken daarvan aan en legt de oorsprong ervan bloot. Bewustwordingsmanagement is het theoretische fundament van het door mij geïntroduceerde vertrouwensmanagement, waarmee dit in organisaties kan worden geconcretiseerd en gepraktiseerd. Het resultaat is dat o.a. de oorzaken van niet-ethisch handelen worden geanalyseerd, de verlangens ten aanzien van ethisch handelen aan de oppervlakte komen en men tot individuele en collectieve standpuntbepaling en tot een duurzaam, optimaal draagvlak komt.

Naar een nieuwe visie op de mens en onze onderlinge relaties

Ons gedrag en onze levenshouding worden bepaald door ons mens zijn. We hebben een bepaalde levensovertuiging en we hebben keuzevrijheid. Inventariseren en analyseren wat er goed en fout is gegaan en gaat is zinvol, omdat we ervan leren en daardoor tot een betere aanpak kunnen komen. Als we het verleden, het heden en de toekomst transparant maken en onze fouten en kwetsbaarheid erkennen, leidt dat tot een krachtige, hernieuwde aanpak. De bewustwordingspsychologie biedt daartoe inzichten en handvatten.

De diepst liggende oorzaak van de wereldproblemen is het onverantwoordelijke, egoïstische en egocentrische schijngedrag van de mens vanuit diens schijnpersoonlijkheid. Waarbij men op basis van het compenseren van een innerlijke leegte, angst, wantrouwen, agressie en oneigenlijke machtswil komt tot overconsumptie en oneigenlijk gebruik van de beschikbare middelen en mogelijkheden. We zijn nu toe aan een nieuw tijdperk waarin de mens zich bewust is van diens structuur, zich Zelf realiseert en zich ontwikkelt uit schijn en lijden en zich Zelf ontplooit. Leeft vanuit Zijn en waarbij men heeft wat men nodig en wenselijk acht, zonder compensatie en zich bewust zijnde van aanwezige hoofd-, bij- en schijnmotieven. Om dit inzichtelijk te maken, de filosofie der  Verbinding individueel en collectief toepasbaar te maken en een handvat te bieden voor zelfreflectie en te komen tot steviger en duurzame relaties, ontwikkelde ik het MultiMens Model.

Wereldwijd vertrouwen, vitaliteit en verbinding

Alles dient in het werk gesteld te worden om het vertrouwen te herstellen en te vergroten. Vitaliteit te herstellen, te vermeerderen en te verspreiden. En om Verbinding te verdiepen en te verbreden. De wereld in de 21e eeuw is na het postmodernisme toe aan een nieuwe filosofische fundering met een nieuwe structuur en cultuur en een heldere, duidelijke toekomstvisie. Met een andere, bewustere wijze van denken en doen en organiseren. De bewustwordingspsychologie, het daarop gebaseerde bewustwordingsmanagement en het Ennisme vormen de filosofische uitgangspunten en basis voor toepassing daarvan in vertrouwensmanagement. Nieuwe inzichten en handvatten biedend om effectief te communiceren en samen te werken. Het Ennisme luidt het einde in van het tijdperk waarin alle doen en laten vrijwel uitsluitend op basis van economische criteria werd en wordt gebaseerd en is het begin van een nieuwe, duurzame samenleving.

Geen dogmatiek, niet overtuigen, maar dialoog en uitwisseling en samen ontdekken, herinneren

De 21e eeuw zal zich hierdoor kenmerken door diepgaande, voor eenieder perspectiefvolle veranderingen, waarbij de mens individueel en collectief weer teruggaat naar diens oorsprong en de oorspronkelijk bedoeling van de Schepping bewust ter hand neemt. Onder het motto:”Onderzoekt alles en behoud het goede” wordt individuele ontwikkeling en ontplooiing gerealiseerd op basis van het bewustzijn dat we allemaal samen een onderlinge relatie en verantwoordelijkheid hebben binnen een Geheel. Het individu, de gemeenschap en de diverse groepen versterken elkaar en staan ten dienste van elkaar en het Geheel. Niemand heeft daarbij de Wijsheid en Waarheid in pacht. We kennen wel allemaal individueel en gezamenlijk een deel van de Waarheid. We zijn niet op deze wereld om elkaar te overtuigen van ons (vermeende) eigen gelijk, maar om in een gezamenlijke dialoog en onderlinge uitwisseling samen te herinneren en te ontdekken en tot een duurzame, humane samenleving te komen. We respecteren elkaars levensbeschouwing, godsdienstige overtuiging en cultuur. Maar we kunnen elkaar wel vinden en hervinden in een aantal universele waarden en normen, menselijke eigenschappen en uitgangspunten.

Bewust worden, bewust zijn en bewust doen: Multidisciplinaire samenwerking, co-creatie en crowdsourcing

Het Ennisme gaat voor een wereld die zich o.a. kenmerkt door acht paren van eigenschappen: Het een kan daarbij niet zonder het ander. Geen vrede zonder veiligheid en andersom, enz.

·       vrede en veiligheid

·       vrijheid en vreugde

·       verdieping en verbreding

·       voedsel en voorzieningen

·       vertrouwen en verantwoordelijkheid

·       vooruitgang en verbetering

·       vriendschap en verbinding

·       verzorging en verspreiding.

Deze eigenschappen zijn een van de voorbeelden van zaken die per maatschappelijke discipline en multidisciplinair kunnen worden uitgewerkt. Het Ennisme wil bijdragen aan het verdiepen van de acht universele menselijke eigenschappen en het realiseren van de mensenrechten en kinderrechten en de millenniumdoelen. Om het Ennisme, de filosofie van de Verbinding wereldwijd toepasbaar te maken heb ik het Crowdsourcing Platform Ik Verbind opgericht. Via het platform Ik Verbind bouw ik aan een multidisciplinair netwerk, met o.a. als doel de acht mensenrechtenthema’s zoals gelijkwaardigheid, veiligheid en respect te realiseren in binnen- en buitenland. Wilt u meer informatie of vriend worden van de Stichting, bezoek dan IkVerbind.

Het bovenstaande is een inleiding in het Ennisme, om je ermee te laten kennis maken. Er is al het een en ander concreet uitgewerkt, maar dat is een begin. Graag kom ik tot een brede en intensieve uitwisseling en dialoog, zodat we een duurzame en humane wereld realiseren. De volgende vragen kunnen daarbij behulpzaam zijn:

01.   Welke vragen heb jij over het Ennisme? En wat vind je van deze Filosofie van de Verbinding?

02.   Hoe denk jij dat we kunnen komen tot vertrouwen, vitaliteit en verbinding?

03.   Welke invulling kun jij geven aan het bovenstaande?

04.   Wat draag jij nu al bij en wat wil jij bijdragen?

Ik verneem graag je reactie.

Met hartelijke groeten,

Bert-Jan van der Mieden.

Read more

In mijn twintigjarige therapeutische praktijk heb ik diverse echtparen meegemaakt waarbij gedurende het jaar spanningen ontstaan over de vakantiebestemming. De een wil dit, de ander wil dat en dat kan zover uiteen liggen dat ze er niet uitkomen. Vaak ligt daar echter een relatieprobleem onder en is de vakantie slechts de aanleiding en een onhandige ventilatie van een dieper liggend probleem, bij een of beide partners, of tussen beide partners. Tevens komt het veelvuldig voor dat tijdens een vakantie de spanningen tussen de partners hoog oplopen.

Natuurlijk komt het voor dat mensen die voor het eerst samen met vakantie gaan elkaar op een wijze leren kennen, waardoor de relatie stukloopt. We hebben allemaal schijn en zijn in ons, en als je je daar zelf en met elkaar niet, of onvoldoende, van bewust bent, kan dat zomaar gebeuren. Dat is door een Relatie-Check te voorkomen. Maar ik doel nu meer nog op partners die elkaar in schijn en zijn al goed kennen, maar waarbij de communicatieproblemen, de irritaties en de spanningen in de relatie tijdens een vakantie naar buiten komen. Met vrienden op vakantie gaan kan een bliksemafleider zijn, maar dat wil zelfs niet altijd helpen. Zeker dit soort vakantie-ellende is te voorkomen door vroegtijdig een Relatie-Check te doen. Dat scheelt u niet alleen een hoop ellende, maar ook een hoop geld. En belangrijker nog: Het maakt u en de ander een stuk gelukkiger en biedt nieuwe perspectieven voor de relatie.

U hoeft daarvoor niet op een relatieweekend o.i.d.. Een paar tweegesprekken en driegesprekken, met goede tussenpozen, is veelal veel effectiever en goedkoper. Samen stemmen we maatwerk uw beider en gezamenlijke behoefte af. Wel is er het voordeel dat de gesprekken ook ’s avonds en in het weekend mogelijk zijn, zodat ze naast een werkkring kunnen plaatsvinden.

Wat levert een relatie-check u op?

– U leert luisteren naar u zelf en de ander

– U krijgt weer zicht op uw zielsverlangens en op wat de relatie voor u, voor de ander en voor elkaar betekent en kan betekenen

– U krijgt inzicht in uw eigen gedrag en dat van de ander en in de oorzaak van ingesleten gedragspatronen. En u krijgt handvatten hoe die te veranderen

– Mocht u niet meer samen willen blijven, dan maken we een plan van aanpak hoe we tot een zo harmonieus mogelijk einde van de relatie kunnen komen en wordt u daarin desgewenst begeleid

– U krijgt handvatten om goed om te gaan met uw relatie met de eventueel aanwezige kinderen van u beide, van uzelf, of van uw partner

– U krijgt weer energie om zelf en samen aan de slag te gaan

– U krijgt inzichten in de wijze waarop u met elkaar communiceert en handvatten hoe u de communicatie kunt verbeteren en verdiepen

Gun uzelf, uw partner en de kinderen een fijne vakantie en het geluk waar u en zij naar verlangen. Investeer in een Relatie-Check. Voor het maken van een afspraak kunt u contact met mij opnemen:

Telefoon: 055 5 22 39 26. Of stuurt u een mailtje naar bjpvandermieden@pyramide.nl

Read more

Op 1 mei 1992 ben ik voor mijzelf begonnen met PYRAMIDE. Ik was werkzaam als afdelingshoofd bij een verzekeringsmaatschappij en toen die verkocht werd nam ik, in overleg met Joke, ontslag. Ik had in deeltijd een psychosociale opleiding gevolgd en begon met een praktijk voor loopbaanbegeleiding, coaching en training en bouwde een praktijk op als psychosociaal therapeut en partner- en relatietherapeut. Door mijn werk als loopbaancoach kreeg ik een outplacementopdracht en ik bleek dat goed te kunnen. Na een succesvolle en mooie opdracht daarin gaf Joke mij eind 2003 een uiterst liefdevol duwtje in de rug en in 2004 schreef en publiceerde ik mijn boek “De mens in de 21e eeuw”. Een journalist schreef een artikel over mijn training “effectief luisteren”, hetgeen leidde tot een telefoontje van de VPRO. Daaruit ontstond het bekend geworden interview met Pim Fortuyn. Mijn kwaliteiten als diepte-interviewer werden ontdekt en ik besloot tot oprichting van UwBiografie. Na het schrijven van mijn boek richtte ik in 2005 de stichting Globaliseringscentrum op en daarmee was de driehoek compleet. Als je nieuwsgierig bent naar waar twintig jaar ontwikkeling en ontplooiing toe kan leiden, neem dan even kennis van mijn profiel. Tenslotte kreeg ik uit verschillende hoeken het advies om meer met mijn pianospel te gaan doen en besloot ik om mijn zielenklanken meer te gaan vertolken. Daarmee is niet alleen de driehoek compleet, maar ook de cirkel rond: Hoofd en hart, hemel en aarde, ontwikkeling en ontplooiing zijn in een continu proces met elkaar verbonden.  Continue reading Twintig jaar PYRAMIDE. Wat heb jij daaraan?

Read more

Advocaten die gespecialiseerd zijn in familierecht zien hun omzet teruglopen doordat er minder mensen gaan scheiden. Dat is niet omdat men opeens gelukkiger is en er minder huwelijken op de klippen lopen, maar omdat de huizenmarkt is ingestort! Men ziet het niet meer zitten en wil scheiden, maar kan het huis niet kwijt. Dus blijft men maar bij elkaar, met alle gevolgen van dien: Oplopende spanningen tussen de partners. Met als gevolg dat men zelf steeds ongelukkiger wordt en slechter gaat functioneren. Zelfs met gevaar voor verlies van werk, of met minder omzet als zzp’er / ondernemer. En met als gevolg dat eventueel aanwezige kinderen in een situatie leven die met steeds meer spanning en onenigheid gepaard gaat.

In mijn, inmiddels twintigjarige,  praktijk als partner- en relatietherapeut kon en kan ik voorkomen dat mensen scheiden. Ik help hen met inzicht in hun schijn en zijn, en hun geharnaste gedrag, en geef ze handvatten hoe daar anders mee om te gaan. Als de basis goed is en men door schijngedrag uit elkaar is gegroeid is dat dankbaar werk.

Natuurlijk komt het ook voor dat blijkt dat de basis niet goed was en men beide gelukkiger wordt door uit elkaar te gaan. Dan ga ik altijd voor een zo harmonieus mogelijke scheiding. Zeker ook omwille van de kinderen. Ik waarschuw de partners daarbij altijd voor het volgende: Als je je tegenover de kinderen negatief uitlaat over je ex, dan krijg je dat direct of later als een boemerang naar jezelf terug. Kinderen krijgen op enig moment door dat ook de huwelijksmedaille meerdere kanten had. Niet alleen het beeld van de ene, maar van beide ouders wordt dan bijgesteld. Die waarschuwing helpt. Ik geef ze ook handvatten mee om dit soort, hele menselijke, reacties en gedragingen te voorkomen, of indien nodig te herstellen. Ook de kinderen, jong en oud, kunnen begeleid worden om goed met de echtscheiding om te kunnen gaan. Daardoor kan worden voorkomen, dat zij zelf er in hun relatievorming onder gaan lijden. Ook het begeleiden van een echtscheiding is dan dankbaar werk.

Beide partners hebben weer de mogelijkheid om zichzelf te hervinden en op enig moment weer open te staan voor een nieuwe relatie. Liefde kun je niet dwingen en als je de ware Jacob of Jacoba ontmoet dan is dat prachtig, maar ik raad de betrokkenen altijd aan om eerst de echtscheiding te verwerken. Als men echt van elkaar houdt dan geeft de nieuwe partner je ook die ruimte. Ik heb eenmaal meegemaakt dat iemand nog drie onverwerkte echtscheidingen in diens rugzak had zitten. Doe het jezelf en je nieuwe partner en je kinderen niet aan!

Het gebeurt vaak dat partners bij elkaar blijven “omwille van de kinderen”. Dat is vaak niet de werkelijke reden. Uit elkaar gaan kost veel geld en dat kan een of beide partners niet uitkomen. Men vergeet echter vaak dat het leven onder zoveel spanning door een slecht huwelijk, of leven met ouders die van het ideale en zuivere huwelijk – dat kinderen toch als ideaalbeeld in zich omdragen – een farce en een schijnvertoning maken, voor kinderen vaak veel erger en veel belastender is. Met veelal als gevolg dat zij zelf problemen krijgen in relaties. Denk dus aan je kinderen en hun toekomst!

Nu de woningmarkt op slot zit en men het huis niet kwijt raakt komen veel gezinnen in een dergelijke gespannen situatie terecht. Haal dan hulp!! Wacht niet langer en neem je relatie onder de loep met behulp van een ervaren professional. Doe er wat aan en voorkom daardoor schade voor jezelf, voor elkaar en voor je kinderen. Wie weet is het huwelijk toch nog te redden. Maar in ieder geval is het resultaat ervan dat jullie in zo goed mogelijke harmonie verder kunnen leven. En mocht een echtscheiding toch de gewenste oplossing zijn dan verloopt die zo harmonieus mogelijk. Een bijkomend voordeel, zeker in deze tijd: Mijn begeleiding scheelt een hele hoop advocaat- en/of mediationkosten en voorkomt veel geharrewar rond bezoekregelingen e.d. Dus ga voor jezelf, voor elkaar en voor je kinderen en doe de RelatieCheck. Een crisis is niet altijd te voorkomen, maar doe het als het kan en als de crisis er onverhoopt is: Benut hem dan! Professionele begeleiding biedt nieuwe perspectieven. Ook voor u!

Read more

Kijk eens naar uw ene hand en beschouw die als de representant van u Zelf, degene die u in wezen bent en wilt Zijn. Kijk dan eens naar uw andere hand en beschouw die als de representant van de problemen die u heeft; in uzelf en met een ander. Plaats daarna uw beide handen tegenover elkaar, met de vingertoppen tegen elkaar aan. Leg vervolgens de beide middelvingers naast elkaar, zodat ze een brug vormen. Dit is de brug die uw Zijn met uw schijnpersoonlijkheid verbindt. Als u problemen heeft doe dan deze oefening voor uzelf en kijk eens vanuit uw wezenlijke persoonlijke eigenschappen  naar uw schijnpersoonlijkheid. Wilt u werken aan uw persoonlijke ontwikkeling en ontplooiing en een keer een professioneel gesprek daarover voeren dan ben ik graag uw “bruggenbouwer”.

Breng nu uw armen voor uw lichaam in een bokshouding en neem iemand in gedachten waarmee u in conflict bent. Ga daarna in gedachten naast die ander staan en sla uw armen om diens schouders. Als u wilt werken aan herstel of verstevigen van uw relaties – en inzichten en handvatten daarvoor wilt ontvangen van een professional – weet mij dan te vinden.

Zelfvertrouwen en vertrouwen is te herstellen en te vergroten en we kunnen effectief met verbroken relaties omgaan, of relaties verstevigen en verdiepen. Laten we bruggen bouwen naar bewust geluk. Ik help u en anderen daar graag bij. Zowel in privé- als in werksituaties. Neem gerust contact met mij op.

Bert-Jan van der Mieden.

Telefoon: 055 5 22 39 26 / mobiel: 0653 31 31 47.

Read more

In de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens gaan de artikelen 22, 23 en 24 over ontwikkeling en ontplooiing: We hebben allemaal recht op maatschappelijke zekerheid en economische, sociale en culturele rechten, die onmisbaar zijn voor menswaardige ontwikkeling en ontplooiing. Door nationale inspanning en internationale samenwerking worden die mensenrechten gerealiseerd als het goed is. Iedereen heeft recht op arbeid, vrije beroepskeuze, rechtmatige en gunstige arbeidsvoorwaarden, bescherming tegen werkloosheid en gelijk loon voor gelijke arbeid. Wie arbeid verricht heeft recht op een rechtvaardige, gunstige beloning ter verzekering van een menswaardig bestaan. Indien nodig aangevuld met sociale bescherming. We mogen allemaal een vakvereniging oprichten of ons daarbij aansluiten. Ieder mens heeft recht op rust en vrije tijd, beperkte arbeidstijd en vakantie met behoud van loon. Continue reading Wat zijn de voorwaarden voor optimale ontwikkeling en ontplooiing?

Read more