Sinds 1992 plaats ik als zelfstandig ondernemer de bedrijfsethiek, welke term ik liever verbreed naar organisatie-ethiek, in een levensbeschouwelijk en psychologisch perspectief. Als uitgangspunt hanteer ik daarbij de visie dat een organisatie een samenwerkingsverband is van unieke individuen, die op enigerlei wijze aan de organisatie verbonden zijn en met hun waarden, normen, denken, voelen en gedrag, invloed uitoefenen op het reilen en zeilen van de onderneming. De bedrijfsethiek, die ik verder aanduid als organisatie-ethiek, en haar toepassingen, worden daardoor bepaald. Continue reading Organisatie-ethiek in dieper en breder perspectief
Wat kunnen wij doen na de klimaattop? Drie-en-dertig afspraken!
Naar aanleiding van de klimaattop in Kopenhagen schreef ik op 15-12-2009 het artikel “De Klimaattop in Kopenhagen: Een Akkoord over 25 afspraken. Wat vind jij daarvan?”. Hierin schetste ik de achtergronden op de problematiek en deed ik een voorstel tot 25 afspraken. In het artikel op 20-12 ”De klimaattop in Kopenhagen: een burger evalueert” gaf ik de resultaten van de klimaattop weer en mijn visie daarop. Tevens gaf ik aan dat ik de voorgestelde afspraken zou aanvullen en aanscherpen. Zie hier het resultaat.
Ieder mens heeft een ware persoonlijkheid en een schijnpersoonlijkheid en fouten maken we allemaal. Onderstaand geef ik een aantal schijneigenschappen op die mensen o.a. in hun functie als politicus, leider, bestuurder en ondernemer over anderen – en sommigen ook over zichzelf – aangeven. Ze hebben last van een of meerdere van die eigenschappen. Ik heb ze gelezen en gehoord in de media en in gesprekken met. Maar bij de eerste afspraak geef ik een aantal eigenschappen op die mensen ook hebben en waarvan men aangeeft dat die gewenst zijn. Ik geloof in het goede in de mens en dat de schijn het Zijn overschaduwt. Door onze in-wikkeling in de schijn te erkennen kunnen we die oplossen en door ont-wikkeling kunnen we komen tot waarachtige en duurzame ontplooiing. Daarom is het goed de vinger op de zere plek te leggen en elkaar te helpen bij ons ieder ontwikkelings- en ontplooiingsproces. Laten we samen de dialoog aangaan over de afspraken die we met elkaar kunnen maken!
Continue reading Wat kunnen wij doen na de klimaattop? Drie-en-dertig afspraken!
De klimaattop in Kopenhagen: Een burger evalueert.
Na een moeizaam verlopen conferentie, lange discussies en uiterst moeilijke onderhandelingen, namen de 193 deelnemende landen officieel kennis van het Akkoord van Kopenhagen. Daarmee heeft de VN een document waarbij de landen vrij zijn de overeenkomst wel of niet te aanvaarden en uit te voeren. De deelnemende landen kwamen niet verder dan de erkenning dat de aarde niet meer dan twee graden mag opwarmen en een intentieverklaring over het te voeren beleid. De ambitie toe te werken naar ‘wettelijk bindende’ reductiedoelstellingen werd niet waargemaakt. Het werd niet door alle landen ondertekend. Belangrijke besluiten zijn doorgeschoven naar de toekomst. Er werden geen daadwerkelijke acties ten behoeve van het oplossen van de klimaatproblematiek formeel en bindend vastgelegd. Het resultaat is een lijst van beloftes, gedaan door landen afzonderlijk en zonder afspraken over naleving en controle daarvan. De beloofde bedragen komen grotendeels uit al bestaande budgetten voor ontwikkelingshulp en zijn daardoor min of meer een wassen neus. De weinige gedane toezeggingen en gemaakte afspraken zijn allemaal vrijblijvend. Het verleden leert ons wat daarvan terecht komt. Wie eerlijk, waarachtig en realistisch is, kan dan ook slechts tot één algemene conclusie komen: De klimaattop in Kopenhagen is mislukt. Wat gebeurde er? Een paar voorbeelden:
Continue reading De klimaattop in Kopenhagen: Een burger evalueert.
De Klimaattop in Kopenhagen: Een Akkoord over 25 afspraken. Wat vind jij daarvan?
Op dit moment is de grote klimaattop in Kopenhagen aan de gang over de reductie van broeikasgassen en over het verstrekken van geld voor arme landen die de gevolgen van klimaatverandering ondervinden. Delegaties uit ruim 190 landen zijn daar t/m 18 december bijeen. Dat resulteert niet in een nieuw en ambitieus klimaatverdrag, zoals oorspronkelijk de bedoeling was, maar in een akkoord. Dat akkoord is de opvolger van het sinds 1997 geldende Kyoto-protocol. Daarin werd afgesproken de uitstoot van CO2 in de periode 2008 – 2012 gemiddeld 5 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Het verdrag werd in 2002 door de EU ondertekend en het trad in februari 2005 in werking, toen 55 landen het geratificeerd hadden. Over de uitstootvermindering na 2012 wordt nog onderhandeld. Het verdrag kende dus een lange weg. Wat betekent dit voor het akkoord in Kopenhagen? In dit artikel geef ik de volgende informatie die van belang is om grip te krijgen op de klimaatproblematiek:
1. Wat is er aan de hand? Welke klimaatproblemen zijn er?
2. De psychologie van de mens en de klimaatproblematiek
3. Wat voor akkoord komt er? Een akkoord met 25 afspraken!
Er is dus perspectief! Samen zetten we onze schouders eronder. Wat vind jij van de vijfentwintig afspraken en welke persoonlijke acties ga jij ondernemen? Continue reading De Klimaattop in Kopenhagen: Een Akkoord over 25 afspraken. Wat vind jij daarvan?
De klimaatproblematiek: Wellicht verrassende oorzaken en oplossingen
Wetenschappers, overheden, politici, ondernemers, milieuorganisaties en andere betrokkenen zijn het binnen de eigen gelederen en onderling veelal niet eens over de oorzaken van de klimaatproblematiek. Men bestrijdt elkaar en betwist over en weer de juistheid van verstrekte informatie en de uitkomst van gedane onderzoeken. De discussie en het debat worden, alle goede bedoelingen ten spijt, vaak gevoed door individueel en collectief eigenbelang, oneigenlijke machtswil en de drang naar eigen gelijk. Dus door menselijk schijngedrag en voelen en denken. De gevolgen daarvan zijn:
1. Er wordt een negatieve wissel getrokken op optimaal wetenschappelijk en ander onderzoek naar de huidige en de mogelijke toekomstige klimatologische omstandigheden en naar de gevolgen daarvan voor deze wereld.
2. Het komen tot overeenstemming inzake oorzaken, gevolgen en oplossingen wordt belemmerd of zelfs geblokkeerd
3. De noodzakelijke, gezamenlijke, eenduidige besluitvorming komt niet of niet geheel tot stand
4. Gedane beloften en gemaakte afspraken worden niet nagekomen
5. Maatregelen blijven uit en er worden niet de noodzakelijke, juiste en meest effectieve maatregelen genomen
6. De klimaatproblematiek wordt gehandhaafd of verergert
7. Schade aan het milieu en de economie
8. Negatieve gevolgen voor welvaart en welzijn en voor realisatie van de Millenniumdoelen en de mensenrechten
Deze gevolgen zijn herkenbaar, omdat vele (internationale) conferenties en beraadslagingen deze effecten al hebben laten zien. De vrees is niet ongerechtvaardigd dat ook de klimaatconferentie in Kopenhagen meerdere van bovengenoemde gevolgen zal laten zien.
Conclusie van het bovenstaande is dat de klimaatproblematiek, waaronder het teveel aan CO2, in diepste zin veroorzaakt wordt door de psychologie van de mens. Tientallen jaren studie en praktijk- en levenservaring hebben geleid tot een mensmodel en een methodiek, waarin oorzaken en oplossingen op het gebied van levensbeschouwing en de psychologie van de mens worden aangereikt. Ik introduceerde hiertoe de bewustwordingspsychologie en het daarop gebaseerde bewustwordingsmanagement en legde dat o.a. vast in het lees-, studie- en werkboek “De mens in de 21e eeuw”.
Het is volstrekt noodzakelijk dat in Kopenhagen tot een akkoord wordt gekomen met goede afspraken en adequate maatregelen. Maar ik ben er – daarin bevestigd door de resultaten tot nu toe van dit soort (internationale) conferenties en beraadslagingen en de verslagen daarover – van overtuigd, dat alleen psychologisch inzicht de vruchtbare voedingsbodem zal zijn van welke conferentie dan ook. Ik doe daarom in het algemeen, en aan de deelnemers van de conferentie in Kopenhagen in het bijzonder, de oproep om kennis te nemen van de bewustwordingspsychologie en het daarop gebaseerde bewustwordingsmanagement. Hierdoor kunnen individuele en collectieve, zowel nationale als internationale, doelstellingen beter, eerder, goedkoper en effectiever worden gerealiseerd. Ten voordele van ons allen.
De mensenrechten op Twitter!
Omdat het alweer enige tijd geleden is, start ik vanaf nu, 31 maart 2010, mede voor mijn nieuwe volgers, voor de tweede keer met het plaatsen van de dertig UVRM-artikelen op Twitter. Zie onderstaande toelichting.
Vanaf 28 oktober wordt door mij dagelijks(van maandag t/m vrijdag) een artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens(de UVRM) op Twitter gezet. Zie http://www.twitter.com/vandermieden. Met een verwijzing naar dit weblog. Voor de Twitteraars die hier terecht zijn gekomen: Van harte welkom op dit weblog! Het artikel waar alle dertig Artikelen van de UVRM in genoemd worden, verscheen op 30-09 met als titel:”De UVRM, de zeven P’s en de zeven eigenschappen van de mens. Zie http://bit.ly/4ay1BB Vragen en reacties zijn van harte welkom en verwijzingen ernaar worden op prijs gesteld.
Doel is om meer bekendheid tegen aan de mensenrechten en de millenniumdoelen en aan te geven wat we er zelf en met elkaar mee kunnen doen. Er zullen nu artikelen verschijnen waarin de Mensenrechten gekoppeld worden aan de zeven maatschappelijke disciplines: bedrijfsleven, kunst en cultuur, maatschappelijke organisaties, overheid, politiek, religie en wetenschap en aan de particulieren. Tevens verschijnen er artikelen waar de mensenrechten gekoppeld worden aan de zeven eigenschappen van de mens.
Dit alles ter voorbereiding op de multidisciplinaire werkconferenties waarin alle maatschappelijke disciplines en particulieren samenkomen. Van daaruit komen we tot actieplannen en acties. Doel hiervan is te komen tot meerdere globaliseringcentra van waaruit de mensenrechten en de millenniumdoelen worden gerealiseerd. Laat je ook inspireren en leef, woon en werk met meer plezier en succesvoller, door alle andere maatschappelijke disciplines te ontmoeten en daarmee samen te werken! Doe mee door te reageren op de diverse artikelen en ernaar te verwijzen.
Mensenrechten en het achtste Millenniumdoel: Wereldwijd partnerschap voor ontwikkeling
Alhoewel ik ze verbreed gaan de eerste zeven Millenniumdoelen met name over het verbeteren van de situatie in de ontwikkelingslanden. Het achtste gaat over wat de rijke landen moeten doen om die zeven doelen te realiseren en bepaalt dat de rijke landen meer hulp geven, meer schulden kwijtschelden en eerlijke afspraken maken over handel. Al in 1970 namen de 22 rijkste landen zich voor om 0,7 procent van hun bruto nationaal product (BNP) aan hulp uit te geven. Ook toen al een beschamend percentage. Maar nu komt het: Slechts vijf landen houden zich daaraan, te weten Denemarken, Luxemburg, Nederland, Noorwegen en Zweden. Het gemiddelde is ruim onder de 0,3 procent gebleven. Op dit moment krijgen de armste landen giften en bestaat de hulp aan de rijkere arme landen vooral uit handel. Zoals al eerder aangegeven profiteren alle landen ervan als de armoede wordt uitgebannen. En niet op de manier zoals het nu gebeurt, namelijk dat de rijke landen geld verdienen aan de ontwikkelingslanden. Continue reading Mensenrechten en het achtste Millenniumdoel: Wereldwijd partnerschap voor ontwikkeling
Mensenrechten en het zevende Millenniumdoel: Meer mensen in een duurzaam en schoon leefmilieu. Schoon drinkwater en opheffing sloppenwijken.
Het zal na lezing van de eerder verschenen artikelen duidelijk zijn dat de diverse Millenniumdoelen op elkaar inwerken en een integrale aanpak noodzakelijk is. Wat wereldwijd plaatsvindt op het gebied van het milieu is een mensonterende blamage en een door ons mensen veroorzaakte en in stand gehouden ontering van de schepping en al onze medeschepselen. In het zevende Millenniumdoel is vastgelegd dat het aantal mensen zonder toegang tot veilig drinkwater in 2015 gehalveerd moet zijn ten opzichte van 1990. Onvoorstelbaar dat in 1990 zo’n magere doelstelling is vastgelegd, zeker gezien de bedragen die uitgegeven zijn en worden aan oorlogsvoering en andere nodeloze verspilling. Ieder mens, zonder enige vorm van opleiding, kan bedenken dat schoon water, een minimale welstand en het voldoen aan de primaire levensbehoeften in leef- en woonomstandigheden een enorme impuls geeft aan de economie en basisvoorwaarden zijn voor een goede gezondheid. Deze magere afspraak is dus in feite een belediging van de mens als soort. Maar verandering is mogelijk en daar gaan we voor! Continue reading Mensenrechten en het zevende Millenniumdoel: Meer mensen in een duurzaam en schoon leefmilieu. Schoon drinkwater en opheffing sloppenwijken.
De mensenrechten en het zesde Millenniumdoel: Het uitbannen van HIV/AIDS, malaria en andere dodelijke ziekten
Sinds 1990 is het aantal besmettingen met HIV toegenomen. Naar schatting waren er in 2004 39 miljoen mensen geïnfecteerd met HIV, waarvan 25 miljoen in Sub Sahara Afrika. In deze regio is aids de belangrijkste doodsoorzaak. Meer dan 15 miljoen Afrikaanse kinderen hebben door aids een of beide ouders verloren. De negatieve gevolgen daarvan voor de maatschappij en de economie zijn enorm. HIV/AIDS is een ongeneeslijke ziekte. Preventie en goede voorlichting zijn dus cruciaal. Veelal weet men niet hoe besmetting is te voorkomen en er is geen veilige seks. Dagelijks worden wereldwijd 14.000 nieuwe mensen geïnfecteerd door het hiv-virus. Ook de ziektebehandeling laat nog veel te wensen over. Vele miljoenen mensen ontvangen nog geen behandeling. Een goede behandeling verlengt de levensduur van de slachtoffers en verkleint het aantal zwangere vrouwen die HIV doorgeven aan hun kinderen. Ook op het gebied van malaria en tbc moet nog veel vooruitgang worden geboekt. Jaarlijks sterven 1 miljoen mensen aan malaria, waarvan 90% in Afrika. En 1,7 miljoen mensen sterven jaarlijks aan tuberculose. In het terugdringen van tbc in Azië en Latijns-Amerika is vooruitgang geboekt. De situatie in Sub-Sahara Afrika en Oost-Europa is echter verslechterd. Het aantal nieuwe geïnfecteerden is tussen 1990 en 2004 zelfs verdubbeld. De mate waarin malaria wordt teruggedrongen is moeilijk te bepalen, doordat de aanwezige informatie hierover niet betrouwbaar is. Het verspreiden van muskietennetten, behandeld met insekticiden, is één van de belangrijkste methodes om malaria te voorkomen. Er zijn nieuwe medicijnen ontwikkeld die ook beter beschikbaar zijn. Medicatie is van levensbelang, maar voor de meeste mensen in Afrika onbetaalbaar. Hierdoor sterven onnodig miljoenen mensen. In het eerste artikel over de Millenniumdoelen op 14-12 gaf ik aan hoeveel geld er wereldwijd beschikbaar is als er andere prioriteiten worden gesteld en andere keuzes worden gemaakt.
Onderstaand geef ik een aantal artikelen weer uit de UVRM die een directe relatie hebben met dit Millenniumdoel. Vervolgens geef ik een aantal mogelijke acties aan die we kunnen ondernemen. Haak s.v.p. niet af vanwege het feit dat deze acties wellicht te ver van je bed zijn! Laten we samen komen tot een vertaling van deze problematiek en acties naar hetgeen wij – als individu en in multidisciplinair verband – kunnen doen! Daartoe ontwikkel en organiseer ik de multidisciplinaire werkconferentiecyclus. In de diverse op te richten globaliseringcentra is informatie verkrijgbaar over de mensenrechten en dit Millenniumdoel en worden projecten geïnitieerd en ondersteund. Continue reading De mensenrechten en het zesde Millenniumdoel: Het uitbannen van HIV/AIDS, malaria en andere dodelijke ziekten
De mensenrechten en het vijfde Millenniumdoel: Moedersterfte teruggebracht.
Een ver-van-mijn-bed-show, omdat wij het hier zo goed hebben? Wil je dan medeverantwoordelijk zijn voor het nodeloos lijden van je medemensen en wat wij achterlaten voor volgende generaties? Besef dat in een globaliserende wereld je kinderen en kleinkinderen indringend geconfronteerd worden met de gevolgen van het toenemend aantal weeskinderen, de overbevolking en de ongelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Dit aangescherpte Millenniumdoel gaat ook veel verder dan het terugdringen van de moedersterfte. Daar waar moeders sterven ontstaan gebroken, onvolledige gezinnen en wordt er schade toegebracht aan de ontwikkeling van de aanwezige kinderen. Dat zal gezien kunnen worden als de levensopgave van de betrokkenen, maar dat ontneemt ons niet de verantwoordelijkheid om nodeloos leed en nodeloze sterfte te voorkomen.
Het Vijfde millenniumdoel geeft aan dat moedersterfte in 2015 met driekwart gedaald moet zijn. Jaarlijks overlijden meer dan een half miljoen vrouwen aan de gevolgen van hun zwangerschap. Een veelvoud daarvan raakt ernstig gewond of deels gehandicapt tijdens de geboorte van hun kind. Velen sterven aan complicaties tijdens of na de bevalling, zoals bloedingen, infecties en hoge bloeddruk. Met goede medische hulp en kraamzorg kunnen die voorkomen worden. In 2015 dient 90% van alle bevallingen met professionele hulp plaats te vinden. Het aantal deskundig begeleide bevallingen is in Sub-Sahara Afrika en Zuid-Azië niet of nauwelijks toegenomen vergeleken met 1990. In Noord-Afrika, Zuidoost-Azië en Oost-Azië is wel winst geboekt. Om vooruitgang te bereiken, dienen er ter plekke meer doktoren, verpleegkundigen en vroedvrouwen te zijn. Daarnaast moeten vrouwen, indien nodig, op tijd een ziekenhuis kunnen bereiken. De hoge moedersterfte wordt mede veroorzaakt door illegale en gevaarlijke abortussen. Beschikbaarheid van voorbehoedsmiddelen is daarom essentieel. Continue reading De mensenrechten en het vijfde Millenniumdoel: Moedersterfte teruggebracht.