Een goed huwelijk heeft “elkaar herkennen en erkennen” als fundament en niet een “voor elkaar kiezen”. Hoe ziet het Directie-HRM-huwelijk er uit, als ze gelijkwaardig en gezamenlijk staan voor de organisatie?Elkaar aanvullend, ondersteunend en zich slijpend aan elkaar. Onvoorwaardelijk, in plaats van onder voorwaarden. Dat is niet soft, maar absolute voorwaarde. Liever een stevig fundament dan een relatie op drijfzand. Geen symptoombestrijding en trucjes aan de buitenkant. Verbinding begint bij vertrouwen. Vertrouwen begint bij zelfvertrouwen en dat begint bij zelfonderzoek. Dat vergt veelal moed en doorzettingsvermogen, maar is onder de knie te krijgen.
Uitgangspunt dient te zijn, dat mensen een investering zijn en geen kosten- of sluitpost. Directie en HRM dienen eerst een gezamenlijke visie en hun wederzijdse verwachtingen goed vast te leggen. Op basis daarvan worden de doelstellingen en profielen van alle medewerkers vastgelegd, met hun taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden. Inzicht in de waarden, normen en psychologische processen is de basis voor een goed directie-HRM-huwelijk en een effectieve cultuur. Daardoor weet men individueel en collectief wie en hoe men is, wat en hoe men wil, waartoe, waarom en met welke motieven. Het is een aardverschuiving om zo bewustwording serieus ter hand te nemen en te werken vanuit bewust worden, bewust zijn en bewust doen.
Meestal gaat men uit van de economische factoren. HRM dient dan, vanuit een ongelijkwaardige positie, de directie ervan te overtuigen dat zakelijkheid gebaat is bij goed personeelsbeleid. Personeelsbeleid, cultuur en communicatie staan dan op het tweede plan. Dé oorzaak van mislukkende en teveel geld kostende reorganisaties, fusies en overnames. Helaas voorbeelden te over. Niet erg slim en zakelijk, maar men is hardleers. Net zo achterhaald als de man als hoofd van het gezin en als baas over de vrouw. HRM en directie in de 21e eeuw zijn gelijkwaardig en maken optimaal gebruik van elkaars professionaliteit.
Een gelijkwaardige relatie en gemeenschappelijke visie is slimmer, effectiever, authentieker, winstgevender en duurzamer. Dan komen taken en mensen op hetzelfde plan en onderneemt men vanuit het besef dat doelstellingen door mensen worden gehaald. Dan zijn mensen niet meer het belangrijkste kapitaal, maar zijn organisaties een groep mensen die kapitaal hebben en de basis zijn voor het rendement. Ook in de non-profitsector. Er is bij beide partners nog heel wat innovatie, diversiteit, emancipatie en authenticiteit nodig in de relatie. Ik sla graag de brug tussen oud en nieuw denken en de oude en nieuwe economie en geef het graag handen en voeten.
Wie gaat met dit artikel naar zijn directie toe en vraagt wat die ervan vindt? Wie heeft een gelijkwaardige, vruchtbare samenwerking met de directie? Wie niet en hoe wil je dat bereiken? Ik verneem het graag!