Op 23 juli schreef ik een kort artikel “Hoe kan de politiek beter aansluiting vinden bij de bevolking” waarin ik politici en burgers opriep om naar elkaar te luisteren. In een bijeenkomst van het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren op 10 september j.l. gaf PvdA-fractieleider Mariëtte Hamer aan dat er paniek is in de partij vanwege een historisch dieptepunt van slechts vijftien zetels, als er nu verkiezingen zouden worden gehouden. Zij stelt niet alleen dat een reanimatieplan noodzakelijk is, maar zegt tevens “We zullen mensen minder naar de mond moeten praten”. Zullen we dit samen even analyseren?
In de eerste plaats is een “reanimatieplan” voor geen der politieke partijen een overbodige luxe. Sterker nog: Pure noodzaak. Waarbij ik me tevens afvraag of mevrouw Hamer door heeft hoe treffend zij in deze koos voor het woord “reanimatie”. Onze associatie met reanimatie is toch dat er sprake is van een levensbedreigende toestand. Als een politicus dát door krijgt of zelfs heeft, gloort er hoop voor de burger.
Waarom is een reanimatieplan noodzaak? Ik verwijs daartoe niet alleen naar bovengenoemd artikel van 23 juli j.l., maar ook naar mijn andere artikelen onder “Politiek”. Maar het komt er op neer dat het stemmenverlies van partijen veroorzaakt wordt door de volstrekte ongeloofwaardigheid en onbetrouwbaarheid van de politiek. Ook hier geldt “wie de schoen past trekt hem aan”, maar elke politicus zou bij zichzelf te rade moeten gaan in hoeverre hij/zij zelf schuldig is hieraan. Al was het alleen al door zich te conformeren met het politieke systeem, de manier van omgaan met elkaar en de burger en het politieke spel. Waarbij hier de definitie van een spel is:”De, ten koste gaande van de andere partij(en), op macht uit zijnde, openlijke en/of verborgen handelwijze, waarbij niet geschroomd wordt (desnoods) gebruik te maken van sluw, slinks en onwaarachtig doen en laten.”
Vervolgens zegt mevrouw Hamer dat de PvdA mensen minder naar de mond moet praten. Alleen al het feit dat ze spreekt over “minder” is al een bewijs hoe weinig politici besef hebben van wat integriteit en waarachtigheid is. Ik spreek in meervoud, want dit kan een uitspraak zijn van vrijwel iedere andere politicus. Iemand die integer en waarachtig is praat niemand naar de mond. Nooit. Deze bewering van mij is een complete, vrijwel onvoorstelbare aardverschuiving in het denken van politici. Tevens impliceert deze uitspraak, van mevrouw Hamer in dit geval, dat politici zouden luisteren naar de burger. Anders kun je ze immers niet naar de mond praten. De definitie van luisteren is hier echter:”horen wat de ander zegt, op dusdanige wijze dat ik – vervolgens, of de ander onderbrekend – mijzelf en mijn partij zo “goed” mogelijk profileer.” Het “goed” heeft als resultaat dat de burger zich volstrekt niet begrepen of gehoord voelt en weet, omdat er niet echt geluisterd is.
Conclusie: politici en hun partijen dienen gereanimeerd te worden, hetgeen inhoudt dat ze moeten leren luisteren en leren begrijpen wat de begrippen: integriteit, geloofwaardigheid, betrouwbaarheid en waarachtigheid echt inhouden. Ik heb daar een paar hele geschikte maatwerkworkshops voor en ik kan een goede bijdrage leveren aan het reanimatieplan. Als je politici naar dit artikel wil verwijzen dan ben ik je daar zeer erkentelijk voor. En met mij straks menige staatsburger.