In het Financieele Dagblad van 11 september 2008 lezen we een artikel door FNV-voorzitter Agnes Jongerius en hoogleraar Management aan de Erasmus Universiteit Prof. dr. Henk Volberda. Zij stellen daarin dat Nederland achterop loopt als het gaat om realisatie van meer vrouwen en allochtonen aan de top. Dat is o.a. te betreuren omdat de ontwikkeling van leiderschapsvaardigheden, innovatie, creativiteit en de bedrijfsresultaten door diversiteit worden bevorderd. Dat is naar mijn idee naast respect en medemenselijkheid als hoofdmotief toch een belangrijk bijmotief om aan diversiteit te doen.

Ten aanzien van de participatie van vrouwen staan de schrijvers een harde aanpak voor: Er dienen eisen gesteld te worden aan werkgevers en ze pleiten voor een wettelijk quotum, zoals in Noorwegen. Ten aanzien van participatie van allochtonen pleiten ze voor een zachtere aanpak: De eerste stap is een positieve houding jegens de allochtone beroepsbevolking. Staan we daar even bij stil!!!

Dat hoor ik vaker. De eerste stap is: vertrouwen, een positieve houding, respect, luisteren naar elkaar, openheid en de dialoog met elkaar aangaan. En vervolgens stappen we met grote stappen over deze eerste stap heen. En dan worden er oplossingen bedacht en besluiten genomen. Die kunnen op zich uiterst waardevol, zinvol en zeker ook noodzakelijk zijn. Maar in de praktijk leiden ze wel heel vaak tot frustraties, teleurstellingen en boosheid vanwege traagheid, stroperigheid, het niet nakomen van afspraken, andere prioriteiten en belangen en het naar buiten komen van (verborgen) onwil.

En hoe komt dat? Doordat deze oplossingen en besluiten aan de buitenkant genomen zijn na het overslaan van de eerste stap: Vertrouwen, een positieve houding, luisteren naar, openheid, de dialoog aangaan. Waarom wordt die overgeslagen en staat men daar niet meer bij stil? Omdat die stap een stap naar binnen is. Een stap naar ons Zelf toe. En die is niet direct zichtbaar. En als het niet direct zichtbaar is, dan gebeurt er toch niets! Dan heb je er toch geen grip op! Dus struikelt men liever of valt zelfs liever door een te grote stap te nemen. Door die eerste stap niet te nemen. Met als gevolg: Egostappen in het buitengebied, geldverspilling en tijdverspilling. De enige duurzame oplossing om diversiteit in welke hoedanigheid dan ook te realiseren is:

Neem de eerste stap. Luister naar je Zelf. Ga de dialoog aan met je Zelf. Vertrouw je Zelf. Ga in alle openheid uit naar je zielsverlangen en je schijnpersoonlijkheid. Met respect en met een positieve houding. Daarna zijn de vervolgstappen met elkaar pas effectief en worden onze doelstellingen duurzaam gerealiseerd. De benodigde inzichten en handvatten heb ik vastgelegd in “De mens in de 21e eeuw”. Zie bij “Boek”, naast “Over Bert-Jan”. Neem in ieder geval die eerste stap en neem hem bewust en wel doordacht. Laat je ons de resultaten ervan weten?