Ik had als klein jochie een pop! En het wordt nog erger: Dat was Jantje de nikkerpop! Was ik toen al mijn tijd ver vooruit, of toen al een racist?

Hoe ik er aan ben gekomen weet ik niet, maar ik had als klein jochie een zwarte plastic pop gekregen en die lag in een rode plastic reiswieg. Ik bracht hem naar de flat van mijn peettante en zette het geheel voor de deur, want ik kon niet bij de bel. 🙂 Ik kreeg de pop aangekleed terug met een paar setjes gebreide kleren. Ik liep trots rond met mijn “Jantje de nikkerpop”. 

Ik moest hier aan denken, na alle discussies over racisme. Natuurlijk ben ik tegen racisme en was de slavernij verkeerd, enz. Maar was ik als klein jochie al verdorven door mijn pop Jantje de nikkerpop te noemen? Of was ik toen al mijn tijd ver vooruit? 🙂 Ik wist niets over racisme.

Een vriendin van ons was getrouwd met een Ghanees. Die vertelde mij dat negers elkaar onderling ook discrimine(e)r(d)en. Hoe donkerder je huid, des te meer werd je gediscrimineerd. Dat was voor mij een openbaring.  

Als we nu eens stoppen met al dat focussen op de buitenkant! Als we nu eens bij elkaar naar binnen kijken met verwondering en bewondering. Niet wegkijkend van de problemen en al het onrecht, maar wel als medemens elkaar zonder (voor)oordeel tegemoet gaan en ontmoeten.