Van mij geen zwartgallige verhalen over alle ellende in de wereld, maar er zijn zaken die gezegd moeten worden. Met alle bijzondere en zeer respectabele inspanningen van vrijwilligers en werkenden in allerlei maatschappelijke organisaties en (inter)nationale organen, is o.a. de armoede nog niet uit de wereld. En laten we eerlijk zijn; als er o.a. jaarlijks honderden miljarden euro’s door de mensheid wordt uitgegeven aan oorlogsmaterieel, dan is er maar één conclusie: We kiezen hier voor!

Als je iemand persoonlijk hierover spreekt, wil misschien niemand het. Maar toch kiezen we er zelf voor. Hoe gering je invloed ook op het wereldgebeuren, we brengen in ieder geval onze stem uit. Maar terecht kunnen we hier ook en wél wijzen naar de machthebbers en politieke en commerciële leiders. Die nemen vrijwillig een enorme verantwoordelijkheid op zich en zijn daarop aanspreekbaar. Alle mogelijkheden en middelen zijn er om alle armoede op zeer korte termijn geheel en blijvend uit te roeien.

Hoe mooi ook, maar ik word verontwaardigd als ik lees dat er minder armoede is in de derde wereld. Wie zich serieus bezighoudt met globaliseringsvraagstukken beseft dat het absurd is te spreken van een derde wereld. We merken en gaan steeds meer merken in leven, wonen en werken, wat daar gebeurt. We leven in één wereld, of je wilt of niet. De VN geeft aan dat in 1990 32% van de bevolking in ontwikkelingslanden van een dollar per dag leefde en nu 19%. Betrekkelijke cijfers, want het aantal doden door aids steeg bijvoorbeeld met 700.000. Ik heb vraagtekens bij de geloofwaardigheid van die cijfers. De millenniumdoelstelling, opheffing in 2015 van de extreme armoede en honger, wordt volgens de VN gehaald. Mits……de rijke landen meer geld voor ontwikkelingshulp uittrekken.

Het is toch schandalig, dat een streefcijfer is afgesproken aan ontwikkelingshulp van slechts 0,7% van het bruto binnenlands product van ontwikkelde landen! Hoe stelt men dat schaamteloos vast! En wat werd in 2006 besteed? Slechts 0,3%! Minder dan de helft dan afgesproken! Zie mijn artikel over de geloofwaardigheid van de politiek. Zonder voorbij te gaan aan de macht en mede-aansprakelijkheid en -verantwoordelijkheid van bedrijven. Nederland is een van de vijf landen die wel 0,7% haalt, maar als humanisten en christenen zich daarvoor op de borst kloppen, dan stel ik toch een enkele reis die kant op voor.

Genoeg verontwaardiging hierover, want wat is de oplossing? We maakten deze wereld uiterst complex met allerlei individuele en collectieve tegengestelde belangen. Natuurlijk moeten we, met alle middelen die we hebben, tot een eerlijke verdeling van welzijn en welvaart komen. Dat we daar tot nu toe niet in slagen, komt doordat we elkaar beoordelen en communiceren vanuit angst en vooroordelen. Bewustzijn daaromtrent is niet genoeg.

Laten we de oorzaken grondig analyseren. Onze schijnpersoonlijkheid met de diverse schijn-ikken erkennen, doorzien en opheffen. De dialoog met ons Zelf aangaan, onze diepste verlangens realiseren en weer bewust worden van onze gemeenschappelijke Oorsprong, verbinding en wil tot samen Zijn en samenwerking. Dat vergt filosofisch en psychologisch inzicht. Om daar een bijdrage aan te leveren schreef ik mijn boek.

Een nieuw huis bouwen, begint bij een goed fundament. Bouw het niet op drijfzand, maar op de stevige bodem van je Zelf en het Zijnde. Het is net als bij het scheiden van huisvuil. Als niemand er aan begint, gebeurt er niets. Hetzelfde geldt voor het scheiden van Zijn en schijn. Het “Ken u Zelf” is al eeuwen oud, maar de bewustwordingspsychologie wil een bijdrage leveren aan de versnelling van zelfrealisatie en het komen tot een bewustere, en daardoor betere, gelukkiger wereld. Als er één schaap over de dam is, volgen er meer.

Waar kies jij voor en hoe? En wat kunnen we samen doen?