Er wordt steeds meer gesproken en geschreven over authenticiteit en authentiek leiderschap. Wat is authenticiteit en wanneer zijn we dat? Het woordenboek geeft een aantal betekenissen. Het komt van het Griekse authentikos dat “de eerste oorzaak betreffend, uit de eerste hand” betekent. Wat was die eerste oorzaak? Uit wiens hand komen wij?

Deze betekenis verwijst naar een begin. Het betekent ook: Echt, niet vervalst, origineel, een eigen kenmerk dragend, en overeenstemmend met het oorspronkelijke. Het niet vervalst zijn verwijst naar de mogelijkheid van vervalsing en daarmee naar het bestaan van tegenstellingen. Authenticiteit is ook: betrouwbaar, geloofwaardig, waarachtig. Verwijzend naar eerlijkheid en waarheid.

Wie en wat zijn wij in en van oorsprong? Wat is onze uniciteit? Wat is onze persoonlijke waarheid? Wat is de persoonlijkheid die een vervalsing is van onze authentieke persoonlijkheid. Welke persoonlijkheid is onbetrouwbaar, onwaarachtig, ongeloofwaardig en is later en uit de tweede hand ontstaan? Al deze vragen dienen beantwoord te worden, willen we kunnen spreken over authentiek Zijn en authentiek (persoonlijk) leiderschap.

Ik heb dat de schijnpersoonlijkheid genoemd, die ontstaat bij onze geboorte. In ons hebben we onze ware persoonlijkheid, degene die we in oorsprong Zijn. We kunnen die ont-dekken en her-inneren vanuit ons zielsverlangen, waardoor we weer ons Zelf kunnen zijn. Maar we kennen in onszelf ook de tegenstellingen tussen eigenwaarde en minderwaarde, vertrouwen en wantrouwen, openheid en weerstand, liefde en oneigenlijke macht, kwetsbaarheid en innerlijke kracht. De schijnpersoonlijkheid is de persoon met minderwaarde, angst en afhankelijkheidsneiging, weerstand en onzekerheid. De persoon met minderwaarde, die we compenseren door stoer gedrag, arrogantie, egotripperij enz. Die is niet zeker van zich Zelf, maar onzeker en kwetsbaar.

We kennen beide personen in ons. Als we ons identificeren met onze schijnpersoonlijkheid zijn we dan authentiek? Als we leider zijn vanuit onze schijnpersoonlijkheid, vanuit oneigenlijke machtswil, enz., zijn we dan authentiek? Vanuit mijn optiek niet!

Ik ken mijn eigen authenticiteit, maar ik ben het niet altijd in de manier waarop ik mij hier manifesteer. En daarin ben ik niet de enige. Door de dialoog met onszelf aan te gaan tussen schijn en zijn komen we tot Zelfrealisatie en Zelfontplooiing. Door met elkaar de dialoog aan te gaan inzake onze schijn en ons authentiek Zijn, kunnen we tot begrip van elkaar en mensenkennis komen. Van belang is dus of we denken, voelen, ervaren en doen en laten vanuit onze schijn of vanuit ons Zijn. We dienen dus antwoord te geven op de vragen “Wie, wat en hoe Ben Ik?” Vanuit mijn Zelf en vanuit mijn schijnpersoonlijkheid? Dan pas kan er sprake zijn van verbinding. Van verbindend en dienend (persoonlijk) leiderschap. In mijn boek “de mens in de 21e eeuw” geef ik daar handen en voeten aan, maar ook op dit weblog zal ik dat doen.