De afgelopen jaren lees en hoor ik het vaker: Stel niet de waaromvraag en zoek niet naar de oorzaken, maar kijk naar wat mensen motiveert. Geweldig uitgangspunt dat laatste, maar doordat men het eerste nalaat zitten we nog steeds met dezelfde problemen als decennia geleden.

De belangrijkste motivatoren zijn zelfstandigheid, duidelijke taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden, ontwikkelings- en ontplooiingsmogelijkheden, goede communicatie en een prettig werkklimaat. Ziekteverzuim en burn-out, ongewenst personeelsverloop en verminderde arbeidsproductiviteit voorkom je inderdaad door optimaal te investeren in en aandacht te schenken aan bovengenoemde motivatoren, maar niet zonder dat je ook naar de oorzaken kijkt ervan. Als we de afhankelijkheid, onzekerheid, angst, weerstand, gebrek aan het nemen van verantwoordelijkheid en de oneigenlijke machtswil niet opheffen, dan zijn de gesprekken over motivatoren “mooi-weer-verhalen” terwijl het regent. En die regen blijft doorgaan en doet de motivatoren onder water lopen.

Het wordt hoog tijd dat we in organisaties en in de samenleving stoppen met verstoppertje spelen. En dat we ontdekken dat je wel een paraplu van mooie plannen boven je hoofd kunt houden, maar als je niets doet aan de oorzaken van de regen, je kletsnatte voeten krijgt. Had Ruud Lubbers het al jaren geleden niet over de zieke samenleving?! Dat maakte wat los. Maar de maatschappij is nog niet genezen.

Met pillen slikken gaan de migraine, de depressie en andere ziekten en kwalen niet weg. Ook niet met motivatiepillen in de vorm van gunstiger arbeidsvoorwaarden, e.d. of met symptoombestrijding en maatregelen. Dat zijn geen duurzame, maar tijdelijke en vaak schijnoplossingen. Onder de diepst liggende oorzaken liggen de meest duurzame oplossingen! Zoek de diepst liggende oorzaken, inventariseer ze, analyseer ze en hef ze op. Ik spreek er graag over en kom graag met elkaar tot acties.