Van de week kwam ik het weer tegen: een paar dagen naar het buitenland om met een groep een coachingstraject te ondergaan. Kosten ruim drieduizend euro. En Londense bankiers kunnen voor – schrik niet – twintigduizend dollar een week behandeld worden voor stress en worden dan zeer luxueus in de watten gelegd. Er is inmiddels een wachtlijst. Is daar iets mis mee?

Op zich niets. Ieder die zich dat kan veroorloven en dat nuttig vindt kan zich op deze wijze en in deze entourage laten coachen, waar ook ter wereld. Dat is allemaal eigen keuze. Er zijn leiders en managers die afzien in afgelegen oorden en onder leiding van een gids de woestijn, de bergen of het oerwoud ingaan. Om zodoende tot zichzelf te komen of tot een betere teambuilding. Er zijn echtparen die partner- en relatietherapie krijgen in een luxe oord in Zwitserland, Oostenrijk of elders. Met goede resultaten.

Mag allemaal en prima, maar het kan ook anders en ik vraag me wel af in hoeverre er dan niet ook schijnmotieven een rol meespelen in de keuze. Individuele coaching en teambuilding kan ook in Nederland. Om partner- en relatieproblemen op te lossen hoef je niet naar een luxe oord in het buitenland. Ik zou zeggen – en zeg dat wel eens tegen mijn cliënten – doe dat gezellig daarna! Maar als je naar het buitenland gaat kun je zeggen dat je met vakantie o.i.d. bent, of het heeft status, of je verzacht en verbloemt de pijn. Schijnmotieven te over.

Als de keuze vanuit schijnmotieven wordt gemaakt vind ik het geldverspilling en geeft het soms zelfs de indruk van een soort van “window-coaching”. Wanneer houdt de huisarts spreekuur in een vijfsterrenhotel of gaan we voor een ontvirusbehandeling naar een lodge om te genezen van ons griepje? Laten we de moed hebben om problemen – zonder overbodige franje vanuit schijnmotieven – aan te pakken en meer investeren in het voorkomen daarvan. Ga verantwoord om met geld en tijd. Er zijn genoeg problemen in de samenleving die dat geld en die tijd goed kunnen gebruiken.