Emancipatie betekent gelijkgerechtigheid en is mijns inziens gericht op de bevrijding van oneigenlijke beperkingen en het hebben van gelijke rechten en gelijkstelling op wettelijk, relationeel, sociaal, politiek, moreel, mentaal, emotioneel en spiritueel gebied. Kortom in de meest brede en diepe zin en betekenis van het woord.

Denkend aan de eeuwenlange en nog steeds aanwezige onderdrukking en ongelijkheid van de vrouw door mannen en het oneigenlijke mannelijk superioriteitsgevoel, heb ik plaatsvervangende schaamte voor mijn eigen geslacht. Gelukkig zijn er ook vrouwen die dat hebben voor hun eigen sekse, als zij denken hoe vrouwen het oneigenlijke mannelijke gedrag hebben gesteund, gefaciliteerd, beloond en zelfs gestimuleerd. Zich schamend voor het inferioriteitsgevoel van de vrouw en de compensaties daarvan.

Door de eeuwen heen is er strijd tussen beide geslachten en oefenen beide macht over elkaar uit. De man “aan de buitenkant” als het gaat om macht en de vrouw “aan de binnenkant”, als het gaat om liefde. Of liever gezegd: wat men van beide, in wezen heilige begrippen, maakt. In mijn boek schrijf ik daar meer over, maar ik geef hier alleen maar even de accenten aan.

Tegenwoordig wordt er veel onderzoek gedaan naar emancipatie en komen de stereotypen die beide seksen over zichzelf en over elkaar hebben openlijk aan de orde. Bij mannen draait het niet alleen om geld en macht en niet alleen mannen stellen dat als prioriteit. Ook de toegedachte verschillen in “het ambitieus zijn” en de “behoefte aan autonomie” vragen om de nodige nuancering. Beide seksen hebben gemeenschappelijke behoeften en overeenkomstig schijngedrag. Nog steeds zitten er meer mannen op machts- en topposities dan vrouwen, hetgeen met name door niet geëmancipeerde mannen, maar ook door niet geëmancipeerde vrouwen, in stand wordt gehouden.

Mannen en vrouwen zijn geen vijanden van elkaar en dienen elkaar niet te bestrijden, maar zijn onmisbaar voor elkaar en kunnen elkaar in vele opzichten aanvullen, stimuleren en inspireren. Met hun gemeenschappelijke en met hun specifieke kenmerken, kwaliteiten en vaardigheden en hun unieke inkleuring daarvan.

In plaats van over en tegen elkaar te schrijven en te praten en ten koste van de andere sekse te doen en te laten, kunnen mannen en vrouwen beter met elkaar gaan praten. En samen – vanuit gelijkwaardigheid en wederzijds respect en waardering – onderzoeken hoe ze kunnen komen tot herstel van verbinding, samen Zijn en samen werken op basis van wederzijds geëmancipeerd zijn.

Dat lukt alleen als beide seksen bereid zijn om individueel en collectief naar de oorzaken te zoeken en die bij zichzelf te erkennen en weg te nemen. En als beide seksen teruggaan naar hun Oorspronkelijke betekenis, waarden en Zijn in deze Schepping, die opgebouwd is uit het Mannelijke en het Vrouwelijke. Die zijn in wezen onverbrekelijk met elkaar verbonden en vullen elkaar aan. Door de daardoor verkregen inzichten komt men vanzelf tot de wil om al het oneigenlijke gedrag en alle beperkingen op te heffen. Dan pas komt emancipatie – en daarmee diversiteit – in de broodnodige stroomversnelling. En dan in de meest diepe en brede zin en betekenis van het woord, zoals in de eerste alinea omschreven.

Welke mannen en welke vrouwen gaan hiervoor en hoe?