Het begint al in de wieg: Het kind is nauwelijks geboren of het lijkt al op die of die, veelal ten voordele van degene op wie het kind lijkt en de directe familie daarvan. Het wordt meteen beoordeeld op diens uiterlijk, sekse, huidskleur, afkomst, enz. En vervolgens worden de vorderingen van het kind vergeleken met andere kinderen uit de familie- en/of vriendenkring.
Komt het kind op de basisschool, dan worden de prestaties beoordeeld en vergeleken. En zo gaat dat ons hele leven lang door. We worden vergeleken met anderen, en op grond daarvan beoordeeld en veroordeeld. Je hoort er wel of niet bij. Zo gaat dat al sinds mensenheugenis. Met als gevolg dat mensen worden buitengesloten, afgewezen en als meer of minder worden gezien o.b.v. hun afkomst, bezit, geloof, huidskleur, kleding, macht, positie, ras, enz. Wereldwijd is het de grootste misdaad: Vergelijkend oordelen. In plaats van dat we de mens in diens eigen uniekheid en unieke waarde zien en zichzelf laten zijn.
Dat wij er ontvankelijk voor zijn, wordt veroorzaakt door onze psychische afhankelijkheid. Natuurlijk laten wij ons als baby en in onze jeugd beïnvloeden door onze ouders en opvoeders en nemen wij waarden en normen van hen over. En in de puberteit zetten we ons er in meer of mindere mate tegen af. Maar het hoort bij het volwassen zijn, om te bepalen welke waarden en normen en levensbeschouwing bij ons passen. Dat impliceert dan wel: de wil te hebben om psychisch onafhankelijk te willen zijn en zelf de verantwoordelijkheid te nemen daarvoor. Maar ook als volwassenen laten we ons nog sterk beïnvloeden. Het “erbij willen horen” – dat kan voortkomen uit psychische afhankelijkheid – is bijvoorbeeld een veel voorkomend motief om de mode te volgen. Vanuit psychische afhankelijkheid, gebaseerd op angst en gebrek aan zelfvertrouwen, wil men niet buiten de boot vallen en niet uitgesloten worden. Wereldwijd is psychische afhankelijkheid de grootste vloek. In plaats van dat we ons Zelf en autonoom zijn.
De consequenties van psychische afhankelijkheid en vergelijkend oordelen, in organisaties en in de samenleving, zijn onvoorstelbaar groot. Het komt veelvuldig voor dat daardoor geen, of slechte besluiten worden genomen, dat mensen wel of niet worden ontslagen, dat iemand de hand boven het hoofd wordt gehouden, dat men terroristische aanslagen pleegt, enz. enz. De oorzaak van dit alles is angst en onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen en vertrouwen.
Dit is alleen oplosbaar door zelfinzicht en mensenkennis. En door zelf de regie stevig ter hand te nemen in leven, wonen en werken, door het ontdekken van de eigen verlangens en doelstellingen. Psychische afhankelijkheid en vergelijkend oordelen zijn op te heffen, als we ons realiseren welke unieke bijdrage ieder van ons levert aan het geheel. Dan is er sprake van zelfvertrouwen en van vertrouwen; zowel in het leven als in de toekomst. En dan kunnen we vanuit psychische onafhankelijkheid tot bewuste, goede besluiten komen, tot stevige, gezonde en duurzame relaties en tot (zelf)bewust doen en laten.
Vragen en tips:
01. Welke (voor)oordelen heb jij? Waar komen die uit voort? Onderzoek ze en bevrijd jezelf.
02. Van wie ben jij psychisch afhankelijk? Hef die op door zelfreflectie.
03. Realiseer je uniciteit en je verlangens en doelstellingen.
04. Neem de regie stevig ter hand in leven, wonen en werken.
05. Bespreek het met iemand die je vertrouwt.
Bert-Jan van der Mieden.
Tel: 055 522 39 26 / 0653 313 147.
============