Altijd aardig natuurlijk als je een interview krijgt. Ditmaal op IKKI. Geniet ervan en zal ik onder de eerste tien serieuze verwijzers naar een opdracht mijn boek verloten? Heb je dat al? Geen nood, ik zorg voor een passend ander geschenk. Zie: https://www.ikki.nl/groepen/Onderneem/1019-maak_het_onbespreekbare_bespreekbaar_
Reacties op het interview zijn uiteraard welkom. Met dank aan Chris Stapper.
Willen wij weten? En wat? Deel 7: Organisatie-oplossingen.
In het voorgaande, zesde artikel in deze serie gaf ik een aantal zinvolle en duurzame, politieke oplossingsmogelijkheden aan. Over organisaties en ondernemen valt heel wat te schrijven. Ik geef hier een aantal uitgangspunten aan die een visie weergeven, op basis waarvan vanuit andere, duurzame, zuivere en waarachtige waarden en normen ondernomen en bestuurd wordt.
01. De primaire doelstelling van bedrijven en organisaties is niet meer winstmaximalisatie op korte termijn, maar optimale winst, op basis van een lange termijnvisie en gericht op herstel en behoud van evenwicht en duurzaamheid.
02. Men dient afscheid te nemen van het uitsluitend, en daarmee kortzichtig, denken en handelen vanuit economische groei.
03. Investeren in een duurzame economische structuur en duurzame productieprocessen. Innovatie is daarbij van cruciaal belang. Het gaat om een kenniseconomie op alle zes de kwaliteitsniveaus van leven. Ik kom daar in een volgend artikel op terug.
04. Producten en diensten leveren, op basis van criteria die bijdragen aan het komen tot een ecologisch verantwoorde economie en samenleving. Investeer in energiebesparing en in milieuvriendelijke producten.
05. Organisaties dienen te kiezen voor een ruime definitie van MVO. Niet alleen klimaat en milieu, maar alle Millenniumdoelen; dus ook gebruik van grondstoffen, veiligheid, gezondheid. MVO dient verankerd te worden in de organisatie door de RvC en de directie. Op de Algemene Vergadering van Aandeelhouders kunnen zij een diepgaande dialoog aangaan met alle stakeholders, die voor de lange termijnvisie dienen te kiezen. MVO biedt op die manier concurrentievoordelen. Organisaties dienen aan te geven waar ze voor staan, wat hun (oorspronkelijke) waarden zijn. Kies voor tradities die duurzaam houvast bieden.
06. Kies voor andere, proportionele, rechtvaardige beloningen en beloningsstructuren, die recht doen aan geleverde prestaties en algemeen maatschappelijk aanvaard worden.
07. Zorg in opleidingen voor het aanleren van ondernemerschap, bevorderen van innovatie en creativiteit en zorg voor talenkennis en rekenkunde.
08. De zogenaamd ongrijpbare, keiharde succesfactor van elke organisatie is de motivatie van de werknemer. Die verdwijnt als sneeuw voor de zon als men de werknemer niet waardeert en respecteert en niet optimaal diens inzet, kwaliteiten en talenten benut. Motivatie is en wordt nooit een luchtbel, maar is wel een niet optimaal benutte en vaak ook verwaarloosde, droog liggende akker. Zorg voor zin- en betekenisgeving van werk, ontwikkeling en ontplooiingsmogelijkheden en het optimaal benutten van de creativiteit van de werknemers.
Ook nu nodig ik je graag uit hierop te reageren en met aanvullingen te komen. In een volgend artikel geef ik een aantal oplossingsmogelijkheden aan op mondiaal niveau in het kader van de Millenniumdoelen. Zie de artikelenserie daarover.
Dit is het zevende artikel uit de serie “Willen wij weten? En wat?” De eerste zes artikelen verschenen op 01, 02, 05, 11, 12 en 13 maart. Als je op de hoogte gebracht wilt worden van de verschijning van de andere artikelen stuur dan een mailtje naar bjpvandermieden@pyramide.nl met als tekst: willen wij weten.
Ben je boos? Pluk er de vruchten van!
Laatst stond er een groot artikel in het FD met als titel “Weggetreiterd door de recessie”. “De economische crisis vergroot onzekerheid op de werkvloer en daarmee de kans op pesten”. Nu worden mensen vandaag de dag ook boos over al dat gepraat over de recessie.”We praten elkaar de recessie in”. “We moeten positief denken en positieve dingen laten horen”. Enzovoort. Ik ben in 1992 gestart in een kleine recessie en heb in de afgelopen zeventien jaar wel een aantal economische dips meegemaakt. Laten we doemdenken en realiteitszin niet met elkaar verwarren! We zitten in een diepe, en mijns inziens lange, recessie. Met hele pijnlijke gevolgen voor heel veel burgers en organisaties. Maar laten we onderzoeken wat we eruit kunnen leren en welke kansen die ons mogelijkerwijs kan bieden. Dat geldt mijns inziens voor al het lijden dat we meemaken. Ontkennen daarvan heeft geen zin. Bagatelliseren ook niet. En klagen, elkaar in de put praten en slachtoffergedrag inderdaad al helemaal niet!
Terug naar het onderwerp: Pesten op de werkvloer. Communiceren over de ander, in plaats van met de betrokkene. Niet altijd kwaad bedoeld overigens. De ander negeren, wegpesten, niet van belangrijke informatie voorzien, enz. Behalve de treiteraars, stiekemerds, eeuwige mopperaars en de sfeerverpesters zijn er ook degenen die de hakken in het zand zetten en die een instelling hebben van “mijn tijd zal het wel duren”. Er zijn vele voorbeelden te noemen. Continue reading Ben je boos? Pluk er de vruchten van!
Hoe doen we de was?
Kleindochter Laura is nu bijna negen maanden op deze wereld. Het roept in deze tijd de vraag op: “Kan een kind de was doen?” Wat de wereldproblemen betreft niet, zouden we zeggen, maar toch: Als we eens goed kijken naar de openheid, spontaniteit, kwetsbare ontvankelijkheid en de vrolijkheid waarmee kleine kinderen zich in deze wereld manifesteren en zich aan ons presenteren, dan zijn zij een voorbeeld voor ons en een aanwijzing:”Zo kun je ook zijn”. Bedankt lieve en vrolijke Laura en al die andere kinderen!
Begin 2009: Een nieuwe tijd breekt aan!
De nieuwe Amerikaanse president Barack Obama zei in zijn inaugurale rede op 20 januari 2009 o.a. het volgende:”De tijd is gekomen om onze geestkracht te herbevestigen, om een betere geschiedenis te kiezen, en om die kostbare gift, dat nobele idee naar voren te brengen, dat generatie na generatie is doorgegeven: De door God gegeven belofte dat allen gelijk zijn, vrij zijn en een kans verdienen om hun volledige geluk na te streven. Hij gaf aan dat we niet moeten vergeten wat vrije mannen en vrouwen kunnen bereiken, als verbeeldingskracht wordt gekoppeld aan een gemeenschappelijk doel en noodzaak aan moed. De idealen van de rechtsstaat en de mensenrechten vormen een lichtbaken voor de wereld en zullen we niet opgeven. Continue reading Begin 2009: Een nieuwe tijd breekt aan!
Verpleegkundige daagt werkgever voor de rechter
Verpleegkundige gestraft. In strijd met de voorgeschreven richtlijnen ten aanzien van dienstverband en rapportagemethodiek had A. de Vries de bejaarde heer X niet in de tillift boven het bad laten bungelen, maar buiten haar diensttijd om afgedroogd, verzorgd en weer op bed gelegd. Het overschrijden daardoor van haar diensttijd met een half uur werd niet alleen niet vergoed, maar ze werd ook disciplinair gestraft. Ze had in de rapportage het verzorgen in eigen tijd niet vermeld en ook niet de juiste behandelduur aangegeven.
Haar verweer, dat haar collega door griep was geveld, werd niet gehonoreerd. Haar eerste verweer, dat zij handelde in het belang van meneer X , werd als arrogant verworpen. Verbeeldde zij zich soms Florence Nightingale te zijn, of wilde zij terug naar het ineffectieve en onbetaalbare idealisme van medio de vorige eeuw? De directie van Zorginstelling “Levensvreugd” wilde een voorbeeld stellen, daar de laatste jaren steeds meer ziekenverzorgenden en verpleegkundigen een loopje namen met hun werktijd en de rapportage. “Integer leiderschap vraagt om eerlijke rapportage en managementoverzichten die overeenkomen met de werkelijkheid. Zorgverzekeraars en de politiek en onze Raad van Toezicht vragen hier terecht om, daar de eerste twee ons financieren en de laatste borg staan voor adequaat inzicht en effectieve controle. Zonder adequate marktwerking vallen er ontslagen.” Aldus directievoorzitter, de heer Vliegenvoor. Vandaar de disciplinaire straf. De verpleegkundige nam een vrij unieke beslissing. Zij nam een advocaat in de arm en ging naar de rechter. Uitspraak over veertien dagen. Om privacy redenen zijn alle namen gefingeerd.
Graag doe ik een onderzoek naar deze materie. De reacties vindt u ook op http://www.expand.nl en http://www.puurpeno.nl. Ik hoop dat je je reactie wilt geven op de volgende vragen:
1. Staat dit verhaal op zichzelf of wordt dit herkend? Welke voorbeelden zijn er?
2. Wat vind je als leidinggevende, werkgever, HRM-er, bestuurder, politicus of als werknemer hiervan?
3. Wat is het nut en onnut van rapportagemethodieken en managementoverzichten?
4. Welke maatregelen stel je voor?
Artikelenserie: De Millenniumdoelen dienen te worden aangescherpt. Wat is mijn bijdrage?
In de eerste twaalf artikelen schetste ik de Millenniumdoelen en mijn aanscherping daarvan. Ik schreef twee samenvattende artikelen en een artikel over de uitgangspunten en doelstellingen op 02-01-2009, alsmede een artikel over de cijfers op 06-01-2009. Deze artikelenserie vormt de basisinformatie, die uiteraard zal worden geactualiseerd, voor de overige artikelen die zullen verschijnen over de mensenrechten en de millenniumdoelen.
In dit artikel, waarmee ik deze artikelenserie afsluit, geef ik een kort overzicht van mijn eigen bijdrage aan het realiseren van de Millenniumdoelen, het wereldwijd toepassen van de mensenrechten en het komen tot duurzame en waarachtige globalisering. Om dit te concretiseren schreef ik de volgende vijf artikelen:
– Waarom een eerste internationaal globaliseringscentrum en meerdere centra?(01-02-2009)
– Wat houdt een internationaal globaliseringscentrum in?(02-02-2009)
– Wat is het innovatieve van de Stichting Globaliseringscentrum?(02-02-2009)
– Tot welke resultaten kunnen globaliseringscentra leiden?(03-02-2009)
– Verslag van de workshop “Duurzame ontwikkeling door verbinding”(03-02-2009)
– Verder verwijs ik naar de missie, doelstellingen en activiteiten die vermeld staan bij “IK Verbind”.
In de rubrieken “Globalisering” en “Millenniumdoelen / Mensenrechten” zal ik, in vervolg op deze artikelenserie over de Millenniumdoelen, diverse artikelen schrijven die de basis vormen voor de te ontwikkelen en organiseren meerdaagse multidisciplinaire werkconferentie. Door dit weblog, lezingen, workshops en de werkconferentie zal een steeds groter draagvlak worden verkregen voor het realiseren van de doelstellingen van de Stichting Globalisering en worden deze steeds verder geconcretiseerd.
Dit is het laatste artikel uit de serie “De Millenniumdoelen dienen te worden aangescherpt”. De eerste twaalf artikelen verschenen op 14-12, 15-12, 20-12, 21-12, 22-12, 23-12, 24-12, 26-12-2008, drie op 02-01-2009 en een op 06-01-2009.
Verslag van de workshop “Duurzame ontwikkeling door verbinding”
De eerste workshop waren er deelnemers uit de disciplines: bedrijfsleven, kunst en cultuur, wetenschap, ontwikkelingsorganisaties en maatschappelijke organisaties. Er vond, in wisselende samenstelling, intensieve interdisciplinaire uitwisseling plaats van inzichten en ideeën buiten en binnen de verschillende disciplines. Het werd als zinvol, inspirerend en stimulerend ervaren om buiten het eigen kader tot een verfrissende dialoog te komen tussen mensen met zo’n variatie van achtergrond en werkveld. Men concludeerde dat duurzaamheid niet mogelijk is zonder spiritualiteit, integratie van en balans tussen meerdere belangen, niveaus en disciplines. Continue reading Verslag van de workshop “Duurzame ontwikkeling door verbinding”
De effecten van improviseren
Vanaf mijn vroege jeugd verving ik het studeren door het improviseren op de piano. Een slimme pianolerares besloot van de nood(mijn vorderingen waren niet bijster goed) een deugd te maken en besloot een improvisatie met mij op papier te zetten. Diverse verhuizingen van leraren en mijzelf resulteerde in nogal wat wisselingen in docenten. Na de middelbare school werd ik toegelaten tot een Sociale Academie, maar in een gesprek met mevrouw de Clercq Zubli vroeg ze mij “Waarom volg je je hart niet?” toen ik aangaf liever de muziek in te willen. Ik geloofde niet dat ik daar genoeg talent voor had, dus besloot het Conservatorium uit te kiezen met de zwaarste toelatingseisen. Toen was dat het Amsterdams Conservatorium. Wonder boven wonder werd ik toegelaten tot de vooropleiding. Continue reading De effecten van improviseren
Wil men na werktijd nog dineren? Ja!!
Het waren en zijn natuurlijk fantastische ervaringen. Huisartsen, executives die vele vlieguren maken, ondernemers(met boordevolle agenda’s en gezinnen die hen ook wel eens wil zien) en personeelsmanagers en staffunctionarissen. Om maar een paar beroepen te noemen. Bonte gezelschappen van personen die, ondanks hun noodzaak tot zeer effectief timemanagement, behoefte hebben aan professionele en boeiende uitwisseling op niveau. En dat kregen ze blijkbaar gezien de enthousiaste reacties.
“Bijzonder dat we zo boeiend en ontspannen konden uitwisselen, zowel over zakelijke als persoonlijke onderwerpen en vragen die ons bezighouden”.”Onvoorstelbaar. Je crëeert een klimaat van veiligheid en vertrouwen, waardoor personen, die elkaar geheel niet kennen, zo open en persoonlijk zich uiten naar elkaar toe. Nooit eerder meegemaakt.”
Mooi om te horen natuurlijk en ook om zelf te ervaren dat dit mogelijk is. Ik vertel het om aan te geven dat de behoefte er heel duidelijk is aan dit soort bijeenkomsten en dat het wel degelijk mogelijk is. Continue reading Wil men na werktijd nog dineren? Ja!!