Hoeveel kinderen hebben een computergame waarop ze anderen doodschieten en daarmee het liefst zo hoog mogelijk scoren?! Terwijl wij naar het Journaal kijken en de moordpartijen zien in bijvoorbeeld Ivoorkust of in een van onze eigen steden.  Ken jij de verhalen van de kindsoldaten? Googel het woord eens. Ken jij het verhaal van het jonge kind dat haar moeder lichamelijk en geestelijk mishandelt. Hier in dit land. De moeder die haar kind(eren) jarenlang ten onrechte bij de vader weghoudt? Hoeveel directeuren, ondernemers, vaders en mannen huilen stiekem in de auto?! Omdat ze niet mogen huilen. Hoeveel vrouwen zitten gevangen in een huwelijk, in misdadige dogma’s. Hoeveel ouderen vereenzamen en worden slechter behandeld dan een gevangene. Hoeveel kinderen in de gevangenis i.p.v. een pleeggezin. Hier in Nederland! Pagina’s kan ik doorgaan met voorbeelden.

Zijn we machteloos in onze boosheid en in ons verdriet? Kunnen we de wereld niet veranderen? Kunnen we de wetgeving niet wijzigen? De bureaucratie en het langs elkaar heen werken van instanties niet een halt toeroepen? Er zijn ook voorbeelden te over als het gaat om machteloze woede en verdriet. Het antwoord is Ja! Wij kunnen de wereld veranderen. Misschien maar een heel klein beetje. De verwarmingsmonteur vertelde mij over zijn vrijwilligerswerk in Gambia. Een ander vertelde over het groeten van de collega in de gang en van de mensen op straat. De bejaarde die geld stopte in de collectebus bij de apotheek. De buurman die oppaste op het kind van de zieke moeder. De jongere die even zijn hand legde op de schouder van de oudere.

Begin met huilen. Begin met je kwetsbaar op te stellen. Vertel je verhaal aan de ander. Luister naar die ander. Weet dat elke traan telt. Krop ze niet op in spanningen, lichamelijke klachten, in geharnast en agressief gedrag en verbaal geweld. Laat ze stromen. Weet dat ze allemaal terecht komen in de Oceaan van Bewust Geluk. Uiteindelijk doet al het lijden ertoe. Maar laten we wel tot ons uiterst kunnen gaan het individuele en collectieve lijden op te heffen. Dat kan nu. Door je kwetsbaarheid te tonen. Door er te Zijn, voor de ander. Je bent hier op de wereld omdat jij er toe doet. Omdat jij het verschil maakt. Houd dus van jezelf en geef dat door. Werk aan je eigen ont-wikkeling uit eigen schijn en lijden en ontplooi je Zelf: Jouw Persoonlijkheid met diens talenten en kwaliteiten. Vanaf nu is de wereld weer een stuk beter. Samen maken wij het verschil. Als we samen elkaar helpen bij die ont-wikkeling en ontplooiing. Dan huilen we op enig moment collectief van Vreugde.